رسمیت یافتن اعیاد مذهبی چون: جشن میلاد حضرت امیرالمؤمنین(ع)،حضرت سیدالشهداء(ع)، حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س)، حضرت رضا(ع) و میلاد حضرت حجه عجل‌الله در روزگار قاجار و به امر و دستور ناصرالدین شاه خود گواه تبعیت و ارادت این سلسله از دین اسلام و مذهب تشیع و خاندان و سلاله معصوم و مقدس حضرت علی(ع) پیشوا و امام اول شیعیان است. رسمیت یافتن چنین اعیادی در کنار اعیاد بزرگ اسلامی فطر و قربان به‌ویژه عیدغدیر، رسمیت داشتن مذهب تشیع و توجه و اهمیت خواص حاکمان این سلسله به دین اسلام و مذهب تشیع را به خوبی بیان می‌کند. ایرج افشار در کتاب چهل سال تاریخ ایران به وضوع این مسئله را بیان نموده است که «این جشن‌ها همه را این پادشاه (ناصرالدین شاه) دین پناه ایده‌الله بر اقتضاء رسوخ عقیدت و صفاء ملویت خود به شخصه رسم فرموده است و آیین بزرگ نهاده در هر کدام از جانب دولت ابد فرجام عادات و رسوم اعیاد عظمیه و ایام کریمه از قبیل چراغان و آتش‌بازی و ازدحام عام و انعقاد سلام و جلوس همایونی بر سریر میمون و اداء تبریک و تهنیت و انشاء شعر و خطاب و غیرذلک به عمل می‌آید.» به نقل از روزنامه وقایع اتفاقیه به سال‌های 1267، 1269 و 1272، «در دولت علیه ایران عید غدیر از سایر اعیاد شریفتر شمرده می‌شود اعلیحضرت پادشاهی به فیروزی بار سلام می‌دهد و شاهزادگان عظام و امناء و اعیان دولت جاوید مدت و مقربان حضرت و سایر خدم و حشم هر یک دو مرتبه و مقام خود شرفیاب حضور مهرظهور گردیده، تهنیت و شادمانی خلافت بی‌خلاف را خطبه و قصیده در حضور همایون خوانده و به مبارکبادی جشنی ملوکانه فرموده و بعد به اسم نام امیرالمؤمنین(ع) صد و ده(110) توپ شلیک کرده. عموم اهل ایران که پیروان ائمه(ع) می‌باشند نیز در این عید کمال خرمی و انبساط را دارند.» چنانچه مشهود است، رسم شلیک توپ به عدد یکصد و ده توپ به قانون و رسم دولت علیه معمول و متداول بوده به‌طوری که به گزارش متمادی در سال‌های بعد نیز اشاره به چنین رسمی شده است.

ایرج افشار؛ چهل سال تاریخ ایران؛ انتشارات اساطیر، بی‌جا، 1374، ص 133-134.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 92/7/21 ساعت 12:0 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

   آگاهی مختصری از مباحث قبل حاصل گردید که چگونه عید غدیر در میان شیعیان رواج و متداول گشت. بر شیعیان چه گذشت؟ و چه گرفتاری‌ها و حوادث و کشمکش‌هایی خونین را به خود دید؟ نظیر چنین اختلافات و درگیری‌هایی نیز در ایران نمود داشت؛ به‌طوری که دو دسته عمده شیعه و سنی در طول تاریخ ایران گاه با هم می‌آمیختند و گاه با هم نزاع مذهبی داشتند پیرو آن سلاطین وقت در هر دوره از هر دسته که بودند، میدان تاخت و تاز برای آن دسته وسیع می‌شد. اما آنچه مسلم است و مذهب شیعه ظاهراً و باطناً در رواج بود. به‌ویژه در دوره آل‌بویه و سلطان محمد خدابنده که روزبه‌روز اشعه تابناک مذهب شیعه بیشتر و بهتر در فضای ایران انعکاس یافت و به یمن آن دیگر شعائر و آیین‌ها و رسومات شیعیان ترویج و رونق یافت. چنین روندی ادامه داشت تا اینکه در دوره صفویه شیخ صفی‌الدین اردبیلی شیعه، سید و از ذراری حضرت موسی   بن‌جعفر(ع) هفتمین پیشوای شیعیان در اردبیل روی کار آمد و به مقام و شهرت و طرفداران بسیاری نائل شد. شیخ صفی‌الدین که مقام روحانی داشت و شیخ زاهد بود خلق را ارشاد به مذهب شیعه و متابعت از ائمه اطهار نمود. مردم نیز از اطرف به خصوص شیعیان عاشقانه بدورش جمع شده و از او کسب فیض می‌کردند. کار شیخ صفی‌‌‌‌‌الدین بالاگرفتن و برمریدانش روزبه‌روز افزون‌تر شد. بدین ترتیب سلسله‌دار سلاطین صفویه با پیروی و ترویج مذهب تشیع و زمینه به رسمیت رسید این مذهب در تمامی قلمرو و محدود جغرافیای ایران را فراهم ساخت. در ضمن بیانات گذشته اشاره شد که سلاطین صفویه به ویژه شاه اسماعیل و شاه عباس صفوی چگونه به حضرت علی(ع) عشق می‌ورزیدند و ارادت خود را به بالاترین شکل به اثبات می‌رساندند. چنین فضای توجه و اهمیت به واقعه غدیرخم و برگزاری عید غدیر را به بهترین و باشکوه‌ترین شکل به اثبات می‌رساند. آدام اولئاریوس یکی از سیاحانی که در این دوره به ایران سفر کرده بود به بیان  چگونگی برگزاری عید غدیرخم در ایران پرداخته و آن را چنین توصیف می‌کند:

   «روز اول مارس ایرانی‌ها جشنی برپا می‌کنند که آن را خم غدیر می‌نامند. در چنین روزی گویا حضرت علی(ع) جانشین حکومت پدر همسر خود یعنی حضرت محمد(ص) شده است. باتوجه به این موضوع خان دوباره از ما در کنار رودخانه در جائی باصفا نزدیک خیمه با طرزی باشکوه پذیرایی کرد. در این مراسم سرگرمی‌های زیاد تهیه دیده بودند، چند نفر به طرز ماهرانه می‌پریدند، می‌رقصیدند و شعبده‌بازی و تردستی می‌کردند. جالب توجه رقص زیبایی بود که پسربچه بالغ درحالی که دو سنج کوچک که بر آن یک دسته نواز گره خورده ابریشمین و دراز آویزان بود و آن‌ها را هنگام زدن بر یکدیگر به حرکت درمی‌آورد و نمایش می‌داد. عرب سیاهی با اعضای بدنی نرم و چالاک عنتری (میمونی) را وادار کرد با ادا و اطواری خاص دور و بر شیرینی‌ها بپلکد و به سروکله چند تن از میهمانان ازجمله یکی از سفرا بپرد و دوباره از آن‌ها دور شود. خارج از خیمه مردم معمولی نیز هرکس اگر هنری داشت،به معرض نمایش می‌گذاشت.آنان سرگرمی‌های زیادی برای خود داشتند، از قبیل ریختن ناس (برگ خشک از تنباکو نرم شده و مخلوط با آهک که میان لب و دهان می‌ریختند)، مسابقه دو و تیراندازی به هدف. شخص خان تیراندازی دقیق خود را آزمایش کرد و توانست تار مویی از اسب را که در دست پسربچه خودش بود با تیز بزند. از فاصله شش قدمی، همچنین سیبی را به سوی آسمان پرتاب کردند و وی در بازگشت با تفنگ سیب را هدف قرار داد.»

   چنین به نظر می‌رسد در آن زمان به هنگام فرارسیدن عید و برگزاری جشن، سرگرمی‌ها و تفریحاتی از سوی خان‌ها و دیگر مردم ترتیب داده می‌شد تا مردم به میمنت این عید، روز خوب و خوشی را سپری نمایند.

   از دیگر رسومات و کارهای خیر متداول در این روز و در عهد صفوی اطعام سادات و صرف شیلان (سفره بزرگ از طعام) برای سادات، علما، صالحان و طلبه علوم و سکنه مدارس وقفی و فقرا و اهل احتیاج خارج مدرسه بود. برگزاری این جشن از سوی ایرانیان چنان اهمیت داشت که در سال 1722 م به هنگام محاصره اصفهان به دست محمود افغان، ایران در سخت‌ترین شرایط عید غدیر را جشن گرفتند.

-  آدام اولئاریوس؛ سفرنامه اولئاریوس؛ ترجمه احمد بهپور، نشر ابتکار، تهران، 1363، ص 76.

 -  عبدالحسین سپنتا؛ تاریخچه اوقاف اصفهان؛ اداره اوقاف اصفهان، تهران، 1346، ص 163-164.

 -  ویلم فلور؛ برافتادن صفویان و برآمدن افغانان؛ ترجمه ابوالقاسم سری،گوس،تهران، 1365، ص 160.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در جمعه 92/7/19 ساعت 12:0 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

   در قرن چهارم هجری عواملی پدید آمد که بر وسعت یافتن تشیع و نیرومندشدن شیعه کمک بسزایی کرد. سستی ارکان خلافت بنی‌عباس و ظهور پادشاهان آل‌بویه مواردی از این دست بود.

   معزالدوله یکی از پادشاهان سلسله آل‌بویه در سال 334‌ق با محاصره بغداد و برکنارکردن المستکفی بالله خلیفه عباسی بر این شهر دست یافت و به جای او المطیع‌لله را به خلافت نشاند. احمد معزالدوله که از طرف خلیفه به لقب امیرالامرا ملقب گردید، در زمان حکومتش به سبب شیعه بودنش و نفوذ کامل در مرکز خلافت بغداد، به اقداماتی دست زد که قدرت شیعیان را از گذشته افزون‌تر نمود به طوری که به اتکاء قدرت معزالدوله قد علم کردند و آزادانه به تبلیغ مذهب و انجام آیین‌ها و شعائر دینی پرداختند.

   ازجمله اقدامات معزالدوله می‌توان به آشکارنمودن دو آیین و رسم شیعیان، عزاداری شیعیان در روز عاشورا و جشن عید غدیر یا غدیر خم اشاره نمود که یکی به جهت تعزیت‌تر شهادت امام حسین(ع)  و دیگری به یمن انتصاب حضرت علی(ع) به عنوان تنها جانشین ایشان، عزاداری و جشن گرفته می‌شد.

   طبق شواهد بدست آمده از متون تاریخی، معزالدوله در 18 ذیحجه سال 352 ق مطابق با ژانویه 964 م اولین‌بار روز غدیرخم را عید اعلام و حکم برپا نمودن جشن و سرور و آذین بستن و افروختن آتش و نواختن موسیقی را صادر کرد. این رسم در بقیه احوال حکومت معزالدوله و در اثنای حکومت پسرش،‌ عزالدوله نیز برگزار گردید. اما برخی راویات دینی و نقل‌قول‌های بزرگان خلاف آن را اعلام می‌دارد و عید اعلام کردن چنین روزی را به شخص پیامبر(ص) نسبت داده‌اند. درهمین خصوص و به نقل از کتاب دایره‌المعارف تشیع آمده است: پیامبر(ص) درمورد عید غدیر فرموده است که: روز غدیرخم برترین عیدهای امت من است. خدای تعالی مرا امر کرد تا برادرم علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) را رهبر امت خود قرار دهم تا پس از من به او اقتدا کنند... . پیامبر بعد از اعلام ولایت از منبر پایین آمدند و مردم گرد حضرت جمع شدند و با صدای بلند با زبان و دست بیعت کردند. درحالی که رسول خدا(ص) می‌فرمودند: هَنِّؤُنی به من تبریک بگویید. به من تبریک بگویید. پس از پیامبراکرم(ص) حضرت‌علی(ع) همچنین امام محمدباقر و امام‌   جعفر صادق و امام علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) و سایر ائمه هدی(ع) غدیر را مطرح کرده و روز غدیر را عید‌    می‌گرفته‌اند و به مردم یادآوری می‌کردند که: غدیر بزرگترین عید اسلام است.

     با بیان چنین روایاتی نمی‌توان معزالدوله دیلمی را نخستین شخصی دانست که روز عید غدیر را عید قرار داده و بیان این مسئله بنابر گفته محققان و اندیشمندان شیعی، این مسئله از سوی برخی از مخالفان نوشته شده و از بدعت‌های شیعه بوده است و باید آن را کلامی بی‌اساس و از روی تعصب دانست. دلیل بر این مدعا نقل مسعودی (346 ق) در کتاب التنبیه و الاشراف است که گفته: شیعیان ولادت امیرالمؤمنین(ع) را جشن می‌گرفته‌اند، چه رسد به غدیر! در روایتی از کلینی (م 329 ق) فرموده که شیعیان غدیر را جشن می‌گرفته‌اند و در روایتی فرات می‌گوید: حضرت رضا(ع) در روز هیجدهم ذی‌الحجه عید می‌گرفتند و مراسم جشن داشتند. این روایت را در سنه 259 ق نقل    می‌کند، که شاهد است بر جشن غدیر را توسط خود حضرت رضا(ع)، که در سند 203 ق به شهادت رسیدند. در حالی که معزالدوله فرمان عید را در سند 352 ق صادر نمود. از همین رو   می‌توان معزالدوله را آشکارکننده و ترویج‌دهنده عید و آیین سرور و جشن غدیر دانست نه‌   بنیان‌گذار و پدید آورنده عید. به هر ترتیب عیدی منصوب و آیین و رسوماتی متداول کشت که ذکر و توصیف آنها می‌تواند تا حدودی ما را بر اهمیت، چگونگی و کیفیت و مسائل جانبی موافقان و مخالفان برگزاری این جشن بزرگ آگاه و آشنا سازد.

   در چگونگی و نحوه برگزاری چنین جشنی در زمان آل بویه آمده است: دراین روز به دستور معزالدوله همه شهر را آراسته و آذین بستند، آتشی عظیم برپا داشتند، و طبل‌‌ها به صدا درآمد و در شیپورها می‌دمیدند، جشن و سرور عمومی برپا گردید و برخلاف روز عاشورا که مغازه‌ها و دکاکین را می‌بستند، رسم باز نگاهداشتن دکاکین و مغازه‌ها تا صبح دایر گشت. یکی از شعائر دینی این دوران به جاآوردن نماز عید بود. به ظاهر در این روز علاوه بر برپایی جشن و سرور قربانی کردن شتر نیز رواج داشته است چنانکه ابن‌الجوزی و همدانی در این‌باره نقل کرده‌اند: «معزالدوله دستور داد: در روز عید غدیر، مردم – برخلاف روز عاشورا که درحال اندوه و ماتم به سر می‌بردند – اظهار سرور و شادمانی بکنند، خیمه‌ها به‌پا نمایند و آنها را بیارایند. در شب عید غدیر، در محل شرطه،‌ آتش افروختند و طبل و شیپور زدند. بامدادان، شتری قربانی کردند و به زیارت مقابر قریش رفتند. مراسم عیدغدیر، سال‌ها به همین ترتیب برپا می‌شد. باز ابن‌الجوزی درضمن وقایع سال 389 گفته است که شیعه در کرخ و باب‌الطاق، بنابر عادت جاری خود، در روز عیدغدیر خیمه‌های بزرگ برپا داشتند و جامه‌های زیبا بر آنها آویختند و اظهار سرور کردند. در شب عید،‌ آتش افروختند و بامداد. شتری نحر کردند.»

   هرچند چنین اوامر و دستوراتی از سوی حاکم و انجام آنها از سوی مسلمین تا به نفع شیعیان بوده و آنان را در تبلیغات دینی و انجام شعائر مذهبی آزاد می‌گذاشت اما به مرور و به سبب بروز اختلافاتی بین مسلمان بر سر جانشینی حضرت علی(ع) برگزاری چنین جشنی نه تنها باعث تعظیم شعائرالله و شادی اهل بیت(ع) نمی‌شد، بلکه زمینه‌ساز و منشأ اختلافات مذهبی و تیرگی روابط هم فرقه‌ای‌های شیعیان و اهل سنت نیز می‌گشت. به‌طوری که با برپایی سوگواری و جشن به واسطه این دو رویداد، همواره در پایتخت (بغداد) آشوب‌ها به پا می‌شد و گاه میان این دو فرقه برخوردهایی نیز پدید می‌آمد. واکنش خشونت‌آمیز سنیان به‌ویژه حنابله در روز عاشورا سال 353 ق نمونه‌ای از این درگیری‌ها بود. از سوی دیگر، سنیان با پی بردن به تأثیر اجتماعی و روانی مراسم شیعیان و در واکنش نسبت به اقدام آنان، دو مراسم یادبود بدعت نهادند. آنها در ادامه مراسم عاشورا (در 18 محرم) زیارت آرامگاه مصعب بین زیبر در ناحیه مسکن را مرسوم کردند و هشت روز پس از عید غدیر خم،‌ یوم الغار را به یاد بود  روزی که حضرت محمد(ص) و ابوبکر در سر راه خود به مدینه به غاری پناه بردند؛ جشن گرفتند و همچون شیعیان مراسمی مذهبی برپا داشتند. این مراسم رقابت‌آمیز دلالت و نشانه قدرت و کشمکش‌های رقابت‌آمیز متعاقب با آن بودند.

   یک سال بعد و در سال 354 ق هنگامی که مراسم عاشورای در پایتخت انجام می‌شد بلوا و تاراجی آشکارا صورت گرفت و بسیاری از افراد هر دو فرقه- شیعه و سنی-  زخمی و آسیب دیدند.

   اختلاف و نزاع بین شیعه و سنی گاهی در هنگام به پاشدن مراسم عید غدیر از طرف شیعیان نیز رخ می‌داد. ازجمله درسال 371 ق در نزاعی که در عید غدیر میان سنی و شیعه رخ داد، گروهی بسیار کشته شدند.[*] دربعضی از سال‌ها، این اختلافات، جنگ و خونریزی‌ها باعث می‌شد حکام، وزیران و یا صاحب شُرطه‌ها، از انجام مراسم جلوگیری به عمل آورند. به‌عنوان مثال: عمیدالجیوش (ابوعلی پسر استاد هرمز) که از طرف بهاءالدوله،‌ متصدی امور عراق بود. در سال 392 ق مانع برگزاری مراسم عید غدیر را از طرف شیعیان شد. با تمام این فصول باید اذعان کرد، هرچند‌      آل‌بویه در نزاع‌های خونینی که گاه به گاه میان شیعیان و سنیان بغداد روی می‌داد؛ اغلب بی‌طرف بودند و حتی یک‌بار معزالدوله، هاشمیان را نیز توقیف کرد تا فتنه را خاموش سازد، اما بی‌تردید شیعیان آن دیار سازمان یافتگی خود را در برابر عامه‌ی سنی مذهب مدیون غلبه آل‌بویه به‌ویژه معزالدوله بودند که فرمان داد در روز عاشورا آیین سوگواری امام حسین(ع) برپا شود و مردم در عید غدیر به جشن و شادی بپردازند. اگر چه سنیان هم در مقابل روزهایی را برای عزاداری و جشن برپا داشتند ولی آنچه معزالدوله نهاد؛ رسمی شد که پس از او برجای ماند.

   به عبارتی آل بویه‌ها توانستند به عنوان حاکم مطلق در این سرزمین خلافت (332 و 447 ه . ق) مقاومت و مخالفت سنیان را درمقابل تبلیغات شیعیان سخت محدود نموده و در بین‌النهرین و به طور قطع در ایران اعیاد و سوگواری‌های شیعیان – مثل عاشورا و عید غدیر – را به نام روز عزا و عید عمومی رایج سازند.

     -      محمدجواد مشکور؛ تاریخ ایران زمین؛ انتشارات اشراقی، تهران، 1372، ص 176.

  -       جوئل.ل.آمرمی؛‌احیای‌فرهنگی‌درعهد‌آل‌بویه؛‌ترجمه‌محمدسعیدحنای‌کاشانی،‌مرکز‌نشردانشگاهی، تهران، 1375، ص 81-80.

  -     دایره المعارف تشیع (جلد11)؛ ص 526- 527.

-     همان.

-   مفیزالله کبیر؛ ماهیگیران تاجدار؛ مهدی افشار، نشر زرین، تهران، 1362، ص 339.

-     علی‌اصغر فقیهی؛ آل‌بویه(نخستین سلسله قدرتمند شیعه)؛ انتشارات صبا، تهران، 1365، ص 469.

-     همان، ص‌470 و غلامرضا افصافپور؛ ساخت دولت در ایران (از اسلام تا یورش مغول) جلد 1 و 2؛ امیرکبیر، تهران، 1356، ص 25.

-    پی،ن، رشیدوو؛ سقوط بغداد و حکمرانی مغولان در عراق؛ ترجمه اسدالله آزاد، انتشارات آستان قدس رضوی، تهران، 1368، ص 42.

-    آمرمی، همان، ص 81-80.

-    رشیدوو، همان، ص 43.

- فقیهی، همان، ص 472-473.

- دایره‌المعارف بزرگ اسلامی؛ مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، تهران، 1369، ص 640.

- برتولد اشپولر؛ تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی ج1؛ ترجمه جواد فلاطوری، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، 1364، ص 367-368.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در پنج شنبه 92/7/18 ساعت 11:20 صبح موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

   جشن عید غدیر به یاد روزی برپا می‌شود که به اعتقاد مسلمانان در‌ آن روز پیامبر اسلام(ص) به امر خداوند با این عبارات من کنت مولاء و علی مولاء حضرت علی(ع) را ولی و جانشین خود خطاب نمود. هرچند خطابه پیامبر(ص) بر کلیه مسلمین اداء شد، اما به سبب بروز برخی اختلاف بر سر جانشینی پیامبر(ص) بزرگداشت و برگزاری این عید با دودستگی و تعارض توامان شد. اما با تمام وجود هرساله با فرارسیدن این روز در میان شیعیان جهان اسلام به ویژه ایرانیان جشنی بر پا می‌شود و به واسطه آن پیشوایی و امامت حضرت علی(ع) را جشن می‌گیرند و با آن بیعتی مجدد می‌بندند. اهمیت و ارزش این روز و واقعه در طول تاریخ‌اش به حدی است که برگزاری جشن و بزرگداشت آن درگذشته با درگیری‌ها، شورش‌ها و آشوب‌هایی همراه بوده است که در این قسمت به منظور بیان پیشینه تاریخی برگزاری این عید به چنین مواردی اشاراتی خواهد شد.

   چنانچه می‌دانید شیعیان از آغاز به‌ویژه پس از شهادت حضرت علی(ع) و استقرار حکومت    بنی‌امیه مورد آزار و اذیت و بدرفتاری‌های امویان قرار داشتند. شدت فجایع عمال امویان به حدی بود که عرصه را نه تنها بر سادات علوی  بلکه بر اهل تسنن تنگ کرده بود و همین امر سبب شد اکثریت اهل تسنن با اینکه خلفاء را عموماً مفترض‌الطاعه‌   می‌دانستند ناگزیر شدند خلفاء را به دو دسته خلفای راشدین (چهار خلیفه اول) و غیر راشدین که از معاویه شروع می‌شود، تقسیم‌بندی نماید.

   در اواخر قرن دوم هجری انقلاب‌ها و جنگ‌های خونینی در اثر بیدادگری بنی‌امیه در همه جای کشورهای اسلامی رخ داده که سرانجام دولت اموی با قیام ابومسلم خراسانی سردار ایرانی برچیده شد و بنی‌عباسیان به نام اهل‌بیت خلافت را درربودند. آنان در آغاز کار روی خوش به مردم و علویان نشان دادند و حتی به نام انتقام شهداء علویین، بنی‌امیه را قتل عام کردند و قبور خلفاء آنها را شکافتند. ولی دیری نگذشت که شیوه ظالمانه بنی‌امیه را پیش‌گرفته و در بیدادگری و‌             بی‌بندوباری از هیچ امری فروگذار نکردند. در این بین بودند خلفایی که شیعیان امامیه را آزار و شکنجه می‌دادند و‌ دسته دسته گردن می‌زدند و زنده زنده دفن می‌کردند و در مقابل خلفایی که به استدلال عقلی در مذهب اعتقاد داشته و مروج تام و آزادی کامل در ادیان و مذاهب را سر دادند. چنین فضاهایی زمینه‌ای را فراهم‌   ساخت تا شیعیان در کنار دیگر مذاهب و فرقه‌ها نفسی تازه بکشند و در فعالیت‌های علمی و تبلیغات دینی حضور فعال‌تری داشته باشند.

استاد علامه طباطبایی؛ شیعه در اسلام؛ دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، 1348، ص 26.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در پنج شنبه 92/7/18 ساعت 11:12 صبح موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

منظور از کلمه مولادر این روایت پیامبر(ص ) که فرمود: من کنت مولاه فهذا على مولاچیست ؟ شاید گفته شود

: مولابه معناى دوست و یار و یاور است ، نه به معناى سرپرست وکسى که بتواند در حق مردم تصرف کند و اطاعت کردن از او، واجب باشد.
پاسخ این توجیه ، این است که :

-1 اگر مراد پیامبر(ص ) دوستى با على (ع ) بود و اینکه آنحضرت یار و یاور مردم باشد، دیگر لازم نبود که پیامبر(ص ) در آن صحراى گرم و سوزان و در موقعیت حساس حج و آن حضرت بى نظیر، فرمان توقف دهد و صبر کند تا جلو رفته هابرگردند و عقب مانده ها برسند و مهمتر از همه ، آیه قرآن ، نازل شود و یاور بودن على (ع ) را با مقدمات بسیار در سخنرانى خود بیان کند و از مردم اعتراف بگیرد. پس معلوم مى شود مساله دیگرى در کار بوده که پیامبر(ص ) این گونه عمل کرده است .
 -2اعلام دوستى با على (ع ) مساله اى نبود که رسول خدا(ص ) در مورد آن تبلیغ نکرده باشد، زیرا پیامبر(ص ) بارها در این مورد صحبت کرده و آن را به مردم گوشزد نموده بود.
 -3 اعلام این مطلب که على (ع ) دوست مردم است .وحشتى براى پیامبر(ص ) بوجود نمى آورد تا لازم شود خدا او را تسلى ودلدارى دهد به همان گونه که در آیات قرآن آمده است .
 -4 دوستى با حضرت على (ع ( و یاور مردم بودن ، آن قدر مهم نبود که خداوند با لحن قاطع به رسولش بگوید: اگرانجام ندهى ، رسالتت را به پایان نرسانده اى .
 -5 موضوع دوستى ، احتیاجى به بیعت گرفتن از مردم ، تبریک گفتن به حضرت على (ع ) با مراسم مخصوص ندارد. آیا این عاقلانه است که به خاطر یک دوستى ساده ، در بیابانى گرم و سوزان ، خیمه درست کنند وبه مردم دستور بدهند که با یک دوست بیعت کنند.
 -6 پیامبر در مراسم حج ، از جدایى با مردم و ملاقات با خدا سخن گفت و به آنها گوشزدکرد که به فکر آینده خود باشند و از قرآن و عترت جدا نشوند و پس از آن نیز، حدیث ثقلین را بارها و بارها تکرار کرد.
همه این مسائل نشان مى دهد که موضوع غدیر خم بسیار با اهمیت تر از سخنانى است که اهل سنت مطرح مىکنند و آن ، موضوع رهبرى آینده حکومت اسلامى و جانشینى پیامبر(ص ) است زیرا بعد ازرحلت پیامبر(ص )، اولین رهبر مسلمان قرآن و دومین آن عترت بوده است

کتاب الکترونیکی پیام غدیر،عذرا انصارى

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 92/7/14 ساعت 2:45 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت