خداى تعالى به پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله دستور مى‏دهد تا مردم را به دوستى حضرت على علیه السّلام و «ابوذر» و «مقداد» تشویق نماید و به اطلاعشان برساند که خداى تعالى آنها و همچنین «عمّار» را دوست مى‏دارد

 (2) [صحیح ترمذى 2/ 299] به سند خود، از «ابن بریدة» از پدرش روایت مى‏کند که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: به راستى خداى تعالى به من امر کرده است تا به اطلاع شما برسانم که چهار تن را باید دوست بدارید. و خدا خودش هم آن چهار تن را دوست مى‏دارد. پرسیدند: یا رسول اللّه! آن چهار تن کیانند؟ رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در پاسخ آنان سه مرتبه فرمود: على علیه السّلام یکى از آنهاست و سه تن دیگر، «ابوذر»، «مقداد» و «سلمان» هستند که باید آنها را دوست بدارید، و خداى تعالى هم آنها را دوست مى‏دارد  .

مؤلف گوید: «ابن ماجه» در «صحیح» خود، در باب فضائل اصحاب رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله صفحه 4 و «حاکم» در [المستدرک 3/ 130] به ذکر حدیث‏

پرداخته، لیکن به نام «ابوذر»، «مقداد» و «سلمان» تصریح نکرده است و مى‏گوید  :

این حدیث، طبق قاعده «مسلم» صحیح است و «امام احمد» در [مسند 5/ 351] و «ابو نعیم» در [حلیة الاولیاء 1/ 190] و «هیثمى» در [مجمع 9/ 155] آورده و مى‏گوید که «طبرانى» در «الاوسط»، «ابن حجر» در [تهذیب التهذیب 10/ 286] و «ابن عبد البرّ» در [استیعاب 1/ 280 و 2/ 557] نقل کرده‏اند  .

 (1) [کنز العمال 6/ 428] از «ابن عباس» از حضرت على علیه السّلام روایت کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: بهشت مشتاق ملاقات چهار تن از یاران من است  .

پروردگارم هم دستور داده است تا آنها را دوست بدارم. در این هنگام، «صهیب رومى»، «بلال بن ابى رباح»، «طلحه»، «زبیر»، «سعد بن ابى وقاص»، «حذیفة بن یمان» و «عمار بن یاسر» پرسیدند: آن چهار تن چه کسانى هستند تا ما هم آنها را دوست بداریم؟ رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در پاسخ آنها نخست به «عمّار»، فرمود: خداى تعالى تو را به منافقان معرّفى کرده است. و اما آن چهار تن: نخستین آنها، على بن ابیطالب علیه السّلام است؛ دومین ایشان، «مقداد بن اسود کندى» است؛ سومین آنها، «سلمان فارسى» است؛ چهارمین ایشان، «ابوذر غفارى» است  .

 «متّقى» گوید: «طبرانى» این حدیث را در «الاوسط» نقل کرده است  .

مؤلف گوید: «هیثمى» هم در [مجمع 9/ 155] حدیث مزبور را آورده است و اشاره مى‏کند که «طبرانى» در «الاوسط» به نقل آن پرداخته است  .

 (2) [همان کتاب 6/ 429] از حضرت على علیه السّلام روایت مى‏کند که «جبرئیل» حضور رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب شد و گفت: اى محمد! خداى تعالى سه تن از اصحاب تو را دوست مى‏دارد، و تو هم آنها را دوست بدار آنها عبارتند از: على بن ابیطالب علیه السّلام، «ابوذر» و «مقداد». «ابو یعلى» این حدیث را روایت کرده است  .

مؤلف گوید: «هیثمى» در [مجمع 9/ 117 و 330] روایت کرده و در هر دو موضع گوید که حدیث مزبور را «ابو یعلى» نقل کرده است  .

 (1) [هیثمى در مجمع 9/ 117] از «انس» روایت کرده است که «جبرئیل» حضور رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب شد و گفت: اى محمد! خداى تبارک و تعالى سه تن از اصحاب تو را دوست مى‏دارد. بار دیگر فرود آمد و گفت: اى محمد! بهشت مشتاق ملاقات سه تن از اصحاب تو مى‏باشد. «انس» گفته است که تصمیم گرفتم سؤال کنم که آنان چه کسانى هستند، ولى ابهّت حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله مانع از این سؤال شد. در این هنگام با «ابو بکر» ملاقات کردم و به او گفتم که من و رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله تنها بودیم، «جبرئیل» نازل شد و گفت: اى محمد! بهشت مشتاق دیدار سه تن از اصحاب تو مى‏باشد. اطمینان دارم تو یکى از آنها مى‏باشى (!) پس از او با «عمر» گفتگو کردم و همان مطلب را نیز به او تذکر دادم سپس با على بن ابیطالب علیه السّلام ملاقات کردم و همان سخن را به وى یاد آورى کردم که به «عمر» و «ابو بکر» گفته بودم. حضرت على علیه السّلام فرمود: اینک، حضور رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب مى‏شوم و جریان را مى‏پرسم. هر گاه من یکى از آن سه تن باشم، از خدا سپاسگزارم که این افتخار را نصیب من کرده است، و اگر از آنها بشمار نیامدم، احساس هیچگونه ناراحتى نمى‏کنم، بلکه باز هم به حمد خدا مى‏پردازم. در این رابطه حضور رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب شدم و گفتم: یا رسول الله! همانا «انس» مى‏گوید: که «جبرئیل» بر شما نازل شده و گفته است که بهشت مشتاق دیدار سه تن از اصحاب شماست. اینک، اگر من یکى از آنها بشمار مى‏آیم، از خدا سپاسگزارم و اگر از آنها به حساب نمى‏آیم، باز هم سپاسگزارم! رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: تو از آنهائى، تو از آنهائى. و دیگرى، «عمّار یاسر» است. و مشاهداتى دارد که فضیلت آنها آشکار و پاداش آنها بزرگ است و دیگرى، «سلمان» است که از ما اهل بیت بشمار مى‏آید. او را مصاحب خود گردان.

 «بزّاز» این حدیث را روایت کرده است.

 (2) [کنز العمال 3/ 154] حدیث مسندى را از «ابوذر» نقل کرده است که در

نخستین روزى که مهاجر و انصار در مسجد اجتماع کرده و آماده بیعت با «عثمان» بودند، على بن ابیطالب علیه السّلام وارد مسجد شد و خطابه‏اى ایراد فرمود: سزاوارترین سخن که گویندگان به آن آغاز مى‏کنند و مهمترین مطلبى که سخنرانان گفتار خود با به آن مى‏آرایند و سخن گویان بر زبان جارى مى‏سازند، ستایش خداى تعالى و ثنا گسترى از حضرتش نسبت به آنچه که او را سزاوار است، مى‏باشد درود بر نبى اکرم محمد صلّى اللّه علیه و آله (و حدیث را ادامه داده تا آنجا که فرمود) اینک، اى حاضران! شما را به خدا سوگند مى‏دهم، آیا مى‏دانید که «جبرئیل» بر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله نازل شد و گفت: اى محمد! خداى تعالى دستور مى‏دهد که على را دوست بدارى و دوستدار على را هم دوست بدارى؛ چرا که خداى تعالى على علیه السّلام را دوست مى‏دارد و دوستدار او را هم دوست مى‏دارد. حاضران فرمایش حضرت را تصدیق کرده و گفتند: خداى مى‏داند آنچه را که مى‏فرمائى درست است و ما هم آنرا مى‏پذیریم.

 «ابن عساکر» این حدیث را نقل کرده است‏

منبع:

 فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت،ج2 ، آیة اللّه فى العالمین حاج سید مرتضى‏ فیروزآبادى یزدى

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در چهارشنبه 89/10/29 ساعت 10:21 صبح موضوع جایگاه حضرت علی (ع) نزد خداوند | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

ابوبکر مى گوید: پیامبر را در خیمه با على و فاطمه و حسن و حسین(علیهم السلام) دیدم، فرمود: اى جماعت مسلمانان، من در صلح و مسالمت با کسى هستم که با اهل خیمه در صلح باشد و با کسى که با آن ها در جنگ باشد در جنگم.
دوست دارم کسى را که آن ها را دوست داشته باشد.
دوست نمى دارد آن ها را مگر حلال زاده و دشمنى نمى کند با آنان مگر حرامزاده.
احمد بن حنبل و شافعى از مالک بن انس نقل مى کنند: ما اولاد حرامزاده را از راه بغض على مى شناسیم.

منبع :

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در دوشنبه 89/10/27 ساعت 9:1 عصر موضوع فضایل امیرالمونین علی بن ابیطالب(ع) | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

نسل هر پیغمبرى در پشت خود اوست و نسل پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله در پشت على علیه السّلام است‏

 (2) [تاریخ بغداد خطیب بغدادى 1/ 316] به سند خود که به «منصور عباسى» و از او به «عبد اللّه بن عباس» منتهى مى‏شود، نقل کرده است که من و پدرم «عبّاس بن عبد المطّلب» در حضور رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب بودیم، در این هنگام حضرت على بن ابیطالب علیه السّلام وارد شد و سلام داد. رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله پاسخ گفت و از آمدن على علیه السّلام خوشحال شد و از جاى برخاست و على علیه السّلام را در آغوش گرفت و میان دو دیدگانش را بوسید و او را طرف راست خود نشانید. «عباس» که ناظر جریان بود به عرض رسانید: یا رسول الله! آیا این شخص (على علیه السّلام) را دوست مى‏دارى؟ رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در پاسخ فرمود: اى عموى رسول اللّه! به خدا سوگند! حضرت پروردگار او را از من بهتر دوست مى‏دارد. در همین رابطه است که نسل هر پیغمبرى از پشت خود اوست و نسل من در پشت این شخص (على علیه السّلام) است  .

  مؤلف گوید: این حدیث را «محب طبرى» در [الریاض النضرة 2/ 168] نقل کرده و مى‏گوید: حدیث مزبور را «ابو الخیر حاکمى» هم نقل کرده است و در صفحه 213 اظهار مى‏دارد که «ابو الخیر قزوینى» هم آنرا روایت کرده است و «ابن حجر» در [صواعق ص 93] روایت کرده و مى‏گوید: حدیث مزبور را «ابو الخیر حاکمى» و مؤلف «کنوز المطالب فى بنى ابى طالب» آورده است و مؤلف «کنوز المطالب» در ضمن روایتش آورده است، آنگاه که روز جزا فرا مى‏رسد، مردم را به نام مادرشان مى‏خوانند تا حفظ آبروئى براى آنان باشد، مگر على علیه السّلام و نسل او را که به نام پدرهایشان دعوت مى‏کنند؛ زیرا شکى در نسب پاک ایشان نمى‏باشد  .

 (1) [هیثمى در مجمع 9/ 172] از «جابر بن عبد اللّه» روایت کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: به راستى که خداى تعالى نسل هر پیغمبرى را در صلب خود آن پیغمبر قرار داده است و نسل مرا در صلب على بن ابیطالب علیه السّلام مقرّر داشته است .

 «طبرانى» هم این حدیث را نقل کرده است.

 (2) [کنز العمال 6/ 152] و «مناوى» در [متن فیض القدیر 2/ 223] و «ابن حجر» در [صواعق ص 74] گفته‏اند که «طبرانى» از «جابر» و «خطیب» از «ابن عباس» روایت کرده‏اند که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: همانا خداى تعالى نسل هر پیغمبرى را در صلب خود او قرار داده است و ذرّیه مرا در صلب على بن ابیطالب علیه السّلام مقرر داشته است

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 89/10/26 ساعت 1:58 عصر موضوع فضایل امیرالمونین علی بن ابیطالب(ع) | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

خداى تعالى با على علیه السّلام نجوا مى‏کرد

 (2) [صحیح ترمذى 2/ 300] به سند خود، از «جابر» روایت کرده است که در روز طائف، رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله على علیه السّلام را بحضور طلبید و با او نجوا کرد. مردم گفتند: چقدر با پسر عمویش نجوا مى‏کند! رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: تنها من با على علیه السّلام نجوا نمى‏کنم، بلکه خدا هم با او نجوا مى‏کند! مؤلف گوید: «متّقى» هم در [کنز العمال 6/ 159] حدیث مزبور را روایت کرده است و مى‏گوید: «ترمذى» و «طبرانى» هم آنرا نقل کرده‏اند  .

 (3) «خطیب بغدادى» در [تاریخ بغداد 7/ 402] پس از ذکر سند حدیث، از «جابر» روایت کرده است که در یکى از روزهاى جنگ طائف، حضرت رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله با حضرت على علیه السّلام به نجوا پرداخت و نجوا بطول انجامید. مردم گفتند  :

نجواى شما امروز با على علیه السّلام، از انداره گذشت! رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: تنها من با على نجوا نمى‏کنم، بلکه خدا هم با او نجوا مى‏کند  !

 (4) «ابن اثیر جزرى» در [اسد الغابة 4/ 27] پس از ذکر سند حدیث، از «جابر  »

نقل کرده است که در روز طائف، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله على علیه السّلام را بحضور طلبید و با او نجوا کرد و نجوایش بطول انجامید، بعضى از اصحاب گفتند: نجواى پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله با پسر عمویش، بطول انجامید! پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود: تنها من با على علیه السّلام نجوا نمى‏کنم، بلکه خدا هم با او نجوا مى‏کند !

 (1) [کنز العمال 6/ 399] از «جندب بن ناجیة»- یا ناجیة بن جندب- روایت مى‏کند که در جنگ طائف، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله همراه با على علیه السّلام آهسته حرکت کرد و در محلى با على علیه السّلام نجوا کرد. پس از آنکه از بیان رازهاى خود فارغ شد، «ابو بکر» گفت: یا رسول الله! نجواى شما امروز با على، بطول انجامید! فرمود:

تنها من با على علیه السّلام نجوا نمى‏کنم، بلکه خدا هم با على علیه السّلام نجوا مى‏کند و اسرارى را به او مى‏گوید! «طبرانى» هم این حدیث را نقل کرده است

منبع :

 فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت‏ -  آیة اللّه فى العالمین حاج سید مرتضى‏ فیروزآبادى یزدى‏

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 89/10/26 ساعت 1:55 عصر موضوع جایگاه حضرت علی (ع) نزد خداوند | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

دیدار على علیه السّلام و یاد کردن از ایشان عبادت است‏

 (2) [مستدرک حاکم 3/ 141] به سند خود، از «ابو سعید خدرى» از «عمران بن حصین» روایت دارد که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: دیدار على علیه السّلام عبادت و بندگى حق تعالى است  .

 «حاکم» گفته است: این حدیث صحیح است و گواه بر صحت آن، روایت صحیح «عبد الله بن مسعود» است  .

 (3) [همان کتاب‏] به دو سند، از «عبد الله بن مسعود» روایت کرده است که یکى از آن دو، در [3/ 141] و دیگرى در [3/ 142] از رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله روایت کرده است که فرمود: نگاه کردن به على علیه السّلام، عبادت است  .

مؤلف گوید: همین حدیث را «ابو نعیم» در [حلیة 5/ 58] و «هیثمى» باز در [مجمع 9/ 119] روایت کرده و اظهار مى‏دارد: این حدیث را «طبرانى» نقل کرده است و «محبّ طبرى» هم در [الریاض النضرة 2/ 219] نقل کرده مى‏گوید  :

 «ابو الحسن» این حدیث را روایت کرده است. پس از این مى‏گوید: مانند این‏

حدیث هم از «عمرو عاص» روایت شده و «بخترى» هم روایت کرده است  .

 (1) [حلیة الاولیاء ابو نعیم 2/ 182] به سند خود، از «عروة» از «عایشه» روایت کرده است که گفت: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله مى‏فرمود: نظر کردن به على علیه السّلام، عبادت است  .

 (2) [تاریخ بغداد 2/ 51] به سند خود، از «ابو هریره» روایت کرده است که گفت: همواره متوجه بودم که «معاذ بن جبل» به حضرت على علیه السّلام نگاه مى‏کند؛ در یکى از اوقات، از او پرسیدم: سبب چیست که همواره به على بن ابیطالب علیه السّلام مى‏نگرى و چنان نگاهش مى‏کنى که گویا او را ندیده‏اى؟ «معاذ» گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم مى‏فرمود: نظر کردن به رخسار على، عبادت است  .

 (3) [کنز العمال 6/ 152] و «مناوى» در متن [فیض القدیر 6/ 299] گفته‏اند  :

نگاه به رخسار على علیه السّلام، عبادت است. و گفته‏اند که این حدیث را «طبرانى» و «حاکم» از «ابن مسعود» از «عمران بن حصین» روایت کرده‏اند. «مناوى» در «شرح فیض القدیر» مى‏نویسد: «زمخشرى» از «ابن اعرابى» نقل کرده است که هرگاه على علیه السّلام در جمع مردم ظاهر مى‏شد، مردم شگفت زده گشته و مى‏گفتند: «لا اله الّا اللّه»، چقدر رخسار این جوان درخشنده است، چقدر داناست، چقدر عالیمقام است، چقدر بردبار است و چقدر دلاور است!! دیدار او به پایه‏اى ارتقا یافته است که خود بخود انسان را به عبادت حق تعالى مى‏خواند! اى بس بر این نیکبختى که آدمى را در کنف خویش قرار مى‏دهد. «متّقى» این حدیث را بار دیگر در [کنز العمال 6/ 158] و «مناوى» در [کنوز الحقایق ص 155] روایت کرده‏اند و هر دو گفته‏اند که «ابن عساکر» هم این حدیث را نقل کرده است  .

 (4) [هیثمى در مجمع 9/ 119] از «طلیق بن محمد» نقل مى‏کند که گفت  :

 «عمران بن حصین» را مشاهده کردم که تیز بینانه به على علیه السّلام مى‏نگرد، یکى از اصحاب، علت اینگونه نگریستن به حضرت على علیه السّلام را جویا شد. او در پاسخ‏

گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که مى‏فرمود: نگاه به چهره مبارک على علیه السّلام عبادت است  .

 «طبرانى» هم این حدیث را نقل کرده است  .

 (1) [الاصابة ابن حجر 8/ قسم 1/ 183] حدیثى را به شرح ذیل از «عمرة» روایت کرده است که گفت: «معاذة غفارى» به من گفت: من همراز و انیس رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله بودم؛ بطوریکه در سفرها با آن حضرت همسفر مى‏شدم و از سوى آن حضرت به عیادت بیماران مى‏رفتم و جراحت زخم یافتگان را مداوا مى‏کردم. در یکى از روزها، به دیدار پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله که در خانه «عایشه» بود، رفتم و در این هنگام، على علیه السّلام در خارج از خانه حضور داشت. از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم خطاب به «عایشه»، فرمود: این مرد (على بن ابیطالب علیه السّلام) از بهترین مردانى است که آنها را دوست مى‏دارم و از گرامى‏ترین افرادى است که آنها را گرامى مى‏دارم. اینک اى عایشه! حق او را بشناس و جایگاه او را گرامى بدار  .

 (2) «ابن حجر» پس از نقل حدیث، گفته است: در این حدیث آمده است: و نظر کردن به على علیه السّلام، عبادت است  .

 (3) مؤلف گوید: «محبّ طبرى» حدیث مزبور را از آغاز تا انجام و بطور کامل، در [ریاض النضرة 2/ 219] از «معاذه غفارى» نقل کرده است که گفت: من انیس و همراز با پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله بودم؛ بطوریکه با آن حضرت در سفرها هم رکاب مى‏شدم و به دستور ایشان به عیادت بیماران مى‏رفتم و جراحت یافتگان را مداوا مى‏کردم. در یکى از روزها، عازم ملاقات رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله بودم. در این هنگام حضرت پیغمبر بزرگوار صلّى اللّه علیه و آله در خانه «عایشه» تشریف فرما بود و على علیه السّلام در بیرون خانه ایستاده بود. از پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که خطاب به «عایشه»، فرمود: این بزرگوار (على علیه السّلام) از بهترین مردان و از گرامى‏ترین افرادى است که آنها را دوست و گرامى مى‏دارم. اینک، اى عایشه! حق او را بشناس و جایگاهش را گرامى بدار  .

«معاذة» مى‏گوید: در ماجرایى که میان او و حضرت على علیه السّلام در بصره رخ داد و سرانجام، «عایشه» به مدینه بازگشت، به دیدار «عایشه» رفتم و به او گفتم: اى مادر مؤمنان! امروز دل تو در مورد على علیه السّلام پس از آنچه که از نبى اکرم صلّى اللّه علیه و آله شنیده بودى که در حق على علیه السّلام به تو چنین و چنان گفت، چگونه است؟ «عایشه» در پاسخ گفت: چگونه دلم خواهان مردى نباشد که هر گاه على علیه السّلام بر ما وارد مى‏شد و پدرم در خانه ما بود، از نظر کردن به چهره مبارک على علیه السّلام احساس ملالت و خستگى نمى‏نمود و هنگامى که به او مى‏گفتم: اى پدر! مى‏بینم که پیوسته به رخسار على علیه السّلام مى‏نگرى! وى در پاسخ مى‏گفت: اى دختر! از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود: نظر کردن به چهره على علیه السّلام، عبادت است. «خجندى» هم این حدیث را نقل کرده است.

 (1) [الریاض النضرة 2/ 219] از «عایشه» نقل کرده است که گفت: مى‏دیدم پدرم، «ابو بکر»، همواره به چهره على علیه السّلام مى‏نگرد، به او گفتم: اى پدر! چرا همواره به چهره على علیه السّلام مى‏نگرى؟ گفت: اى دختر! از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود: نظر کردن به چهره على علیه السّلام، عبادت است.

 «ابن سمّان» این حدیث را در «الموافقه» آورده است.

 (2) [همان کتاب 2/ 219] از «جابر» نقل کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله خطاب به على علیه السّلام، فرمود: یا على! «عمران بن حصین» بیمار است، از او عیادتى بکن. حضرت على علیه السّلام باتفاق «معاذ» و «ابو هریره» به عیادت او رفتند. به مجردیکه عیادت کنندگان هر یک در جاى خویش قرار گرفتند، «عمران» با دقت هر چه تمامتر و با کمال تیزبینى به على علیه السّلام نگاه مى‏کرد. «معاذ» از وى پرسید: چرا به این شدت به على علیه السّلام مى‏نگرى؟ در پاسخ گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود:

نظر کردن به على علیه السّلام، عبادت است. «معاذ» گفت: من هم همین سخن را از پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله شنیده‏ام.

 «ابن ابى فرات» این حدیث را روایت کرده است.

 (1) [همان کتاب 2/ 220] از یکى از فرزندان حضرت على بن ابیطالب علیه السّلام روایت است که به «عمران بن حصین» که تیزبینانه و با دقت نظر به على علیه السّلام نگاه مى‏کرد، گفت: علّت این نگاه مداوم تو به على علیه السّلام، چیست؟ در پاسخ گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود: نظر کردن به على علیه السّلام، عبادت است.

 «ابو الخیر حاکمى» این حدیث را نقل کرده است.

 (2) [متن فیض القدیر مناوى 3/ 565] روایت است: ذکر (نام و فضائل) على علیه السّلام، عبادت است. این حدیث را «دیلمى» در «فردوس» از «عایشه» نقل کرده است.

مؤلف گوید: «متّقى» هم در [کنز العمال 6/ 152] نقل کرده و اظهار مى‏دارد که حدیث مورد نظر را «دیلمى» در «الفردوس» از «عایشه» روایت کرده است.

 (3) [کنوز الحقایق مناوى ص 73] روایت کرده است: ذکر (نام و فضائل) على علیه السّلام، عبادت است. و گفته است که این حدیث را «خلیلى» هم روایت نموده است.

 (4) [صواعق محرقه ابن حجر ص 74] «دیلمى» به سند خود، از «عایشه» از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت کرده که فرمود: بهترین برادرانم، على علیه السّلام و بهترین عموهایم، «حمزة» است. و یاد على علیه السّلام، عبادت است.

منبع:

 فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت‏ -  آیة اللّه فى العالمین حاج سید مرتضى‏ فیروزآبادى یزدى

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 89/10/26 ساعت 1:50 عصر موضوع فضایل امیرالمونین علی بن ابیطالب(ع) | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت