دیدار على علیه السّلام و یاد کردن از ایشان عبادت است‏

 (2) [مستدرک حاکم 3/ 141] به سند خود، از «ابو سعید خدرى» از «عمران بن حصین» روایت دارد که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: دیدار على علیه السّلام عبادت و بندگى حق تعالى است  .

 «حاکم» گفته است: این حدیث صحیح است و گواه بر صحت آن، روایت صحیح «عبد الله بن مسعود» است  .

 (3) [همان کتاب‏] به دو سند، از «عبد الله بن مسعود» روایت کرده است که یکى از آن دو، در [3/ 141] و دیگرى در [3/ 142] از رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله روایت کرده است که فرمود: نگاه کردن به على علیه السّلام، عبادت است  .

مؤلف گوید: همین حدیث را «ابو نعیم» در [حلیة 5/ 58] و «هیثمى» باز در [مجمع 9/ 119] روایت کرده و اظهار مى‏دارد: این حدیث را «طبرانى» نقل کرده است و «محبّ طبرى» هم در [الریاض النضرة 2/ 219] نقل کرده مى‏گوید  :

 «ابو الحسن» این حدیث را روایت کرده است. پس از این مى‏گوید: مانند این‏

حدیث هم از «عمرو عاص» روایت شده و «بخترى» هم روایت کرده است  .

 (1) [حلیة الاولیاء ابو نعیم 2/ 182] به سند خود، از «عروة» از «عایشه» روایت کرده است که گفت: رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله مى‏فرمود: نظر کردن به على علیه السّلام، عبادت است  .

 (2) [تاریخ بغداد 2/ 51] به سند خود، از «ابو هریره» روایت کرده است که گفت: همواره متوجه بودم که «معاذ بن جبل» به حضرت على علیه السّلام نگاه مى‏کند؛ در یکى از اوقات، از او پرسیدم: سبب چیست که همواره به على بن ابیطالب علیه السّلام مى‏نگرى و چنان نگاهش مى‏کنى که گویا او را ندیده‏اى؟ «معاذ» گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم مى‏فرمود: نظر کردن به رخسار على، عبادت است  .

 (3) [کنز العمال 6/ 152] و «مناوى» در متن [فیض القدیر 6/ 299] گفته‏اند  :

نگاه به رخسار على علیه السّلام، عبادت است. و گفته‏اند که این حدیث را «طبرانى» و «حاکم» از «ابن مسعود» از «عمران بن حصین» روایت کرده‏اند. «مناوى» در «شرح فیض القدیر» مى‏نویسد: «زمخشرى» از «ابن اعرابى» نقل کرده است که هرگاه على علیه السّلام در جمع مردم ظاهر مى‏شد، مردم شگفت زده گشته و مى‏گفتند: «لا اله الّا اللّه»، چقدر رخسار این جوان درخشنده است، چقدر داناست، چقدر عالیمقام است، چقدر بردبار است و چقدر دلاور است!! دیدار او به پایه‏اى ارتقا یافته است که خود بخود انسان را به عبادت حق تعالى مى‏خواند! اى بس بر این نیکبختى که آدمى را در کنف خویش قرار مى‏دهد. «متّقى» این حدیث را بار دیگر در [کنز العمال 6/ 158] و «مناوى» در [کنوز الحقایق ص 155] روایت کرده‏اند و هر دو گفته‏اند که «ابن عساکر» هم این حدیث را نقل کرده است  .

 (4) [هیثمى در مجمع 9/ 119] از «طلیق بن محمد» نقل مى‏کند که گفت  :

 «عمران بن حصین» را مشاهده کردم که تیز بینانه به على علیه السّلام مى‏نگرد، یکى از اصحاب، علت اینگونه نگریستن به حضرت على علیه السّلام را جویا شد. او در پاسخ‏

گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که مى‏فرمود: نگاه به چهره مبارک على علیه السّلام عبادت است  .

 «طبرانى» هم این حدیث را نقل کرده است  .

 (1) [الاصابة ابن حجر 8/ قسم 1/ 183] حدیثى را به شرح ذیل از «عمرة» روایت کرده است که گفت: «معاذة غفارى» به من گفت: من همراز و انیس رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله بودم؛ بطوریکه در سفرها با آن حضرت همسفر مى‏شدم و از سوى آن حضرت به عیادت بیماران مى‏رفتم و جراحت زخم یافتگان را مداوا مى‏کردم. در یکى از روزها، به دیدار پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله که در خانه «عایشه» بود، رفتم و در این هنگام، على علیه السّلام در خارج از خانه حضور داشت. از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم خطاب به «عایشه»، فرمود: این مرد (على بن ابیطالب علیه السّلام) از بهترین مردانى است که آنها را دوست مى‏دارم و از گرامى‏ترین افرادى است که آنها را گرامى مى‏دارم. اینک اى عایشه! حق او را بشناس و جایگاه او را گرامى بدار  .

 (2) «ابن حجر» پس از نقل حدیث، گفته است: در این حدیث آمده است: و نظر کردن به على علیه السّلام، عبادت است  .

 (3) مؤلف گوید: «محبّ طبرى» حدیث مزبور را از آغاز تا انجام و بطور کامل، در [ریاض النضرة 2/ 219] از «معاذه غفارى» نقل کرده است که گفت: من انیس و همراز با پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله بودم؛ بطوریکه با آن حضرت در سفرها هم رکاب مى‏شدم و به دستور ایشان به عیادت بیماران مى‏رفتم و جراحت یافتگان را مداوا مى‏کردم. در یکى از روزها، عازم ملاقات رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله بودم. در این هنگام حضرت پیغمبر بزرگوار صلّى اللّه علیه و آله در خانه «عایشه» تشریف فرما بود و على علیه السّلام در بیرون خانه ایستاده بود. از پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که خطاب به «عایشه»، فرمود: این بزرگوار (على علیه السّلام) از بهترین مردان و از گرامى‏ترین افرادى است که آنها را دوست و گرامى مى‏دارم. اینک، اى عایشه! حق او را بشناس و جایگاهش را گرامى بدار  .

«معاذة» مى‏گوید: در ماجرایى که میان او و حضرت على علیه السّلام در بصره رخ داد و سرانجام، «عایشه» به مدینه بازگشت، به دیدار «عایشه» رفتم و به او گفتم: اى مادر مؤمنان! امروز دل تو در مورد على علیه السّلام پس از آنچه که از نبى اکرم صلّى اللّه علیه و آله شنیده بودى که در حق على علیه السّلام به تو چنین و چنان گفت، چگونه است؟ «عایشه» در پاسخ گفت: چگونه دلم خواهان مردى نباشد که هر گاه على علیه السّلام بر ما وارد مى‏شد و پدرم در خانه ما بود، از نظر کردن به چهره مبارک على علیه السّلام احساس ملالت و خستگى نمى‏نمود و هنگامى که به او مى‏گفتم: اى پدر! مى‏بینم که پیوسته به رخسار على علیه السّلام مى‏نگرى! وى در پاسخ مى‏گفت: اى دختر! از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود: نظر کردن به چهره على علیه السّلام، عبادت است. «خجندى» هم این حدیث را نقل کرده است.

 (1) [الریاض النضرة 2/ 219] از «عایشه» نقل کرده است که گفت: مى‏دیدم پدرم، «ابو بکر»، همواره به چهره على علیه السّلام مى‏نگرد، به او گفتم: اى پدر! چرا همواره به چهره على علیه السّلام مى‏نگرى؟ گفت: اى دختر! از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود: نظر کردن به چهره على علیه السّلام، عبادت است.

 «ابن سمّان» این حدیث را در «الموافقه» آورده است.

 (2) [همان کتاب 2/ 219] از «جابر» نقل کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله خطاب به على علیه السّلام، فرمود: یا على! «عمران بن حصین» بیمار است، از او عیادتى بکن. حضرت على علیه السّلام باتفاق «معاذ» و «ابو هریره» به عیادت او رفتند. به مجردیکه عیادت کنندگان هر یک در جاى خویش قرار گرفتند، «عمران» با دقت هر چه تمامتر و با کمال تیزبینى به على علیه السّلام نگاه مى‏کرد. «معاذ» از وى پرسید: چرا به این شدت به على علیه السّلام مى‏نگرى؟ در پاسخ گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود:

نظر کردن به على علیه السّلام، عبادت است. «معاذ» گفت: من هم همین سخن را از پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله شنیده‏ام.

 «ابن ابى فرات» این حدیث را روایت کرده است.

 (1) [همان کتاب 2/ 220] از یکى از فرزندان حضرت على بن ابیطالب علیه السّلام روایت است که به «عمران بن حصین» که تیزبینانه و با دقت نظر به على علیه السّلام نگاه مى‏کرد، گفت: علّت این نگاه مداوم تو به على علیه السّلام، چیست؟ در پاسخ گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود: نظر کردن به على علیه السّلام، عبادت است.

 «ابو الخیر حاکمى» این حدیث را نقل کرده است.

 (2) [متن فیض القدیر مناوى 3/ 565] روایت است: ذکر (نام و فضائل) على علیه السّلام، عبادت است. این حدیث را «دیلمى» در «فردوس» از «عایشه» نقل کرده است.

مؤلف گوید: «متّقى» هم در [کنز العمال 6/ 152] نقل کرده و اظهار مى‏دارد که حدیث مورد نظر را «دیلمى» در «الفردوس» از «عایشه» روایت کرده است.

 (3) [کنوز الحقایق مناوى ص 73] روایت کرده است: ذکر (نام و فضائل) على علیه السّلام، عبادت است. و گفته است که این حدیث را «خلیلى» هم روایت نموده است.

 (4) [صواعق محرقه ابن حجر ص 74] «دیلمى» به سند خود، از «عایشه» از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت کرده که فرمود: بهترین برادرانم، على علیه السّلام و بهترین عموهایم، «حمزة» است. و یاد على علیه السّلام، عبادت است.

منبع:

 فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت‏ -  آیة اللّه فى العالمین حاج سید مرتضى‏ فیروزآبادى یزدى

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 89/10/26 ساعت 1:50 عصر موضوع فضایل امیرالمونین علی بن ابیطالب(ع) | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت