حضرت امام(ره) چند جمله را حین ناراحتی قلبی و بستری شدن در بیمارستان فرمودند که وصیت نامه سی صفحه ای ایشان می تواند در همان چند جمله خلاصه شود.
این تعبیر، بیان رهبر معظم انقلاب ضمن اشاره ای به یکی از خاطرات مربوط به بیماری حضرت امام خمینی است. به گزارش بولتن نیوز، حضرت آیت الله خامنه ای در بیان خاطره مذکور می فرمایند: بهار سال 1365، روزی را که امام(ره) در بستر بیماری بودند، فراموش نمی کنم. ایشان دچار ناراحتی قلبی شده بودند و تقریبا ده، پانزده روزی در بستر بیماری بودند. در آن زمان من در تهران نبودم. آقای حاج احمد آقا به من تلفن کردند و گفتند سریعا به آنجا بیایید؛ فهمیدم که برای امام(ره) مسئله ای رخ داده است. آناً حرکت کردم و پس از چند ساعت طی مسیر، خود را به تهران رساندم. اولین نفر از مسئولان کشور بودم که شاید حدود ده ساعت پس از بروز حادثه، بالای سر ایشان حاضر شدم. خدمت امام(ره) رفتم و هنگامی که نزدیک تخت ایشان رسیدم، منقلب شدم و نتوانستم خودم را نگه دارم و گریه کردم. ایشان تلطف فرمودند و با محبت نگاه کردند. بعد چند جمله گفتند که چون کوتاه بود، به ذهنم سپردم؛ بیرون آمدم و آنها را نوشتم.
در آن لحظاتی که امام(ره) ناراحتی قلبی پیدا کرده بودند، ایشان انتظار و آمادگی برای بروز احتمالی حادثه را داشتند، بنابراین مهمترین حرفی که در ذهن ایشان بود، قاعدتا می باید در آن لحظه حساس به ما می گفتند. ایشان فرمودند: «قوی باشید، احساس ضعف نکنید، به خدا متکی باشید، «اشداء علی الکفار رحماء بینهم» باشید و اگر با هم بودید، هیچ کس نمی تواند به شما آسیبی برساند.» به نظر من وصیت سی صفحه ای امام(ره) می تواند در همین چند جمله خلاصه شود.

منبع:

سایت روزنامه کیهان

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در پنج شنبه 90/3/12 ساعت 12:39 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

خوابیدن همچون غذا خوردن و آشامیدن یکی از مهمترین اعمال حیاتی به شمار می‌رود. تمام جانداران مهره‌دار، حتی ساده‌ترین انواع جانداران بدون خواب قادر به ادامه حیات خود نیستند با این تفاوت که انسان‌ها اغلب در شب به خواب می‌روند و روز به فعالیت می‌پردازند، امّا برخی از جانوران روز می‌خوابند و شب به فعالیت می‌پردازند.[1]

قرآن کریم خوابیدن را یکی از نشانه‌های قدرت خداوند و اسرار خلقت حکیمانه او می‌داند قرآن کریم می‌فرماید: «از نشانه‌های قدرت اوست خوابیدن شما در شب و روز تا این‌که از فضل پروردگار به طلب روزی برخیزید، در این (حالت) برای قومی که سخن حق را بشنوند، عبرت‌هایی است.»[2]

چه مقدار خواب,جواب‌گوی نیاز طبیعی انسان است؟

در جواب باید گفت افراد تا آن اندازه به خواب نیاز دارند که بتوانند در طول روز کاملاً بیدار، هشیار و سرحال باشند نیاز اختصاصی هر فرد به خواب نسبت به دیگری متفاوت است، سن، عادت، شرائط زندگی همه در میزان و مدت خواب دخالت دارند، قاعده‌ای که بیشتر عمومیت دارد این است که هر اندازه عمر شخص بیشتر شود احتیاج او به خواب کمتر خواهد بود... پیر مردان بسیار کم خوابند، غالباً پنج یا شش ساعت اگرچه عمیق هم نباشد برایشان کافی است، فرد بالغ و جوان معمولاً در شبانه روز به هفت یا هشت ساعت خواب نیازمند است، ولی می‌توان بی آن‌که به سلامتی آسیبی برسد از این قاعده عمومی تجاوز کرد. یعنی بیش از هشت ساعت یا کمتر از آن خوابید. بسیارند اشخاصی که در شبانه روز بیش از پنج تا شش ساعت نمی‌‌خوابند و در عین حال دارای سلامت کامل هستند و مقاومتشان در کار بسیار است.[3]

واینکه خواب روز نمی تواند جایگزین خواب شب شود و از دیدگاه اسلام فقط خواب قبل از اذان ظهر مورد تایید می باشد، بنابراین چنانچه امکان خواب در این زمان برای شما وجود ندارد، بهتر است زمانی را که برای خواب در روز صرف می کنید، برای خواب در شب اختصاص دهید.

در پایان نوشته خود را با ذکر حدیثی زیور می دهیم:

امام علی علیه السلام: خردمندترین مردم عاقبت اندیش ترین آنان است.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در چهارشنبه 90/3/11 ساعت 8:39 صبح موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

برای‌ فردی‌ که‌ در رأس‌ هرم‌ قدرت‌ نظام‌ اسلامی‌ است، شاید هیچ‌ کاری‌ از نشاندن‌ لبخند رضایت‌ بر لبان‌ تودة‌ جامعه، لذت‌بخش‌تر نباشد. جامعه‌ای‌ که‌ از اوضاع‌ نابسامان‌ اقتصادی‌ در رنج‌ است‌ و تبعیض‌ و بی‌عدالتی‌ و بخشش‌های‌ بی‌شمار عثمان‌ از سویی‌ و چپاول‌ بیت‌المال‌ به‌ وسیلة‌ نزدیکان‌ خلیفه‌ از سوی‌ دیگر، موجب‌ رنجش‌ خاطر مردم‌ را فراهم‌ آورده‌ است. چنین‌ جامعه‌ای‌ با اعلام‌ برنامه‌های‌ امام‌ علی(ع) جان‌ تازه‌ای‌ می‌گیرد و به‌ افق‌های‌ روشن‌ عدالت‌ می‌اندیشد؛ البته‌ امام‌ برای‌ رسیدن‌ به‌ آن، رنج‌ها و هزینه‌ها را تحمل‌ کرد و تا پای‌ جان، از سر صدق‌ بر آن‌ اصرار ورزید و عاقبت‌ در این‌ راه، کشته‌ عدالت‌ شد.

او که‌ درد گرسنگی‌ را عادت‌ خویش‌ ساخته‌ و رنج‌ برهنگی‌ را با وصله‌های‌ مدام‌ بر جامه‌ و موزه‌اش‌ حس، و از دنیا به‌ قرص‌ نان‌ و نمکی‌ بسنده‌ کرده‌ است، می‌داند که‌ نیاز محرومان‌ و آه‌ مظلومان‌ برای‌ چیست؛ بدین‌ سبب، نخستین‌ اقدامش‌ مبارزه‌ با چپاولگرانی‌ است‌ که‌ در زمان‌ عثمان، حق‌ مردم‌ مستضعف‌ را خورده‌اند. وی‌ در این‌باره‌ می‌فرماید:

وَ‌ اللَّهِ‌ لَو‌ وَجَدتُهُ‌ قَد‌ تُزُوٍّجَ‌ بِهِ‌ النٍّسَأُ‌ وَ‌ مُلِکَ‌ بِهِ‌ الاًِمَأُ‌ لَرَدَدتُهُ.

 به‌خدا سوگند! اگر ببینم‌ با آن‌ اموال، زنان‌ به‌ همسری‌ گرفته‌ شده، و کنیزکان‌ به‌ ملکیت‌ درآمده‌اند، آن‌ها را به‌ بیت‌المال‌ بر می‌گردانم.

او در جهت‌ احقاق‌ حق‌ رعیت، کمر همت‌ بسته‌ و بر مسند قدرت‌ اعتبار بخشیده‌ و عدالت‌ را از درون‌ خانه‌ و خاندانش‌ تا سطح‌ اجتماع‌ و کارگزارانش‌ گسترش‌ داده‌ است‌ و با هر چه‌ بی‌عدالتی‌ است، قصد مبارزه‌ دارد؛ اگرچه‌ از روی‌ نیاز و از سوی‌ اهل‌ رازش‌ باشد.

امام‌ در تقسیم‌ بیت‌المال، بین‌ خواهرش‌ و کنیز او فرقی‌ نمی‌گذارد و به‌ هر کدام‌ 20 درهم‌ می‌دهد یا بین‌ زن‌ قریشی‌ که‌ خود را از اشراف‌ می‌داند و کنیز عجمی او تفاوتی‌ نمی‌گذارد و وقتی‌ به‌ وی‌ اعتراض‌ می‌شود، می‌فرماید:

من‌ میان‌ سیاه‌ و سفید فرقی‌ نخواهم‌ گذاشت‌ و بین‌ فرزندان‌ اسماعیل‌ و اسحاق‌ تفاوتی‌ نیست‌ و در قرآن، برتری‌ عرب‌ بر عجم‌ را ندیده‌ام.

گسترش‌ قسط‌ و عدل‌ که‌ اصولاً‌ فلسفة‌ ارسال‌ رسولان‌ الاهی‌ نیز بدان‌ جهت‌ بوده‌ است،جز از او که‌ دست‌آموز آموزه‌های‌ وحیانی‌ مکتب‌ اسلام‌ است، انتظار نمی‌رود.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در چهارشنبه 90/3/11 ساعت 8:23 صبح موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

دیدگاه‌ امام‌ به‌ اقتصاد (و بلکه‌ دنیا) سوداگرایانه‌ نیست‌ تا فقط‌ در پی‌ سود ماد‌ی‌ باشد، و راهبانه‌ و تارکانه‌ هم‌ نیست‌ تا به‌ کلی‌ آن‌ را ناپسند شمارد؛ بلکه‌ با رعایت‌ حدود و معیارهایی، همیشه‌ مردم‌ را به‌ کار و فعالیت‌ در عرصة‌ زندگی‌ تشویق‌ می‌کندو می‌فرماید:

چنان‌ دنبال‌ کار و تحصیل‌ معاش‌ باش‌ که‌ انگار برای‌ همیشه‌ در دنیا هستی‌ و چنان‌ به‌ فکر آخرت‌ باش‌ که‌ گویا در آستانة‌ مرگ‌ قرار داری.

حضرت‌ در تقسیم‌ ساعات‌ شبانه‌روز مؤ‌من‌ می‌فرماید:

لِلمُؤ‌منِ‌ ثَ‌لاثُ‌ ساعاتٍ: فَسَاعَةٌ‌ یُنَاجِی‌ فِیهَا رَبَّهُ‌ وَ‌ سَاعَةٌ‌ یَرُمُّ‌ مَعَاشَهُ‌ وَ‌ سَاعَةٌ‌ یُخَلٍّی‌ بَینَ‌ نَفسِهِ‌ وَ‌ بَینَ‌ لَذَّتِهَا.

امام(ع) در این‌ کلام، برای‌ اقتصاد، نقشی‌ هم‌تراز «عبادت» قائل‌ می‌شود و اقتصاد را مجموعة‌ اعمالی‌ می‌داند که‌ تابع‌ نظام‌ ارزشی‌ حاکم‌ بر انسان‌ است، و از آن‌جا که‌ هدف‌ در نظام‌ ارزشی‌ حاکم‌ بر انسان‌ از دیدگاه‌ اسلام، با توجه‌ به‌ بُعد حق‌گرا و کمال‌طلب‌ او، رسیدن‌ به‌ مقام‌ قرب‌ ربوبی‌ است، فرد با ایمان‌ باید با چنین‌ «معیاری» همة‌ رفتارهای‌ خویش‌ را منطبق‌ سازد تا به‌ هدف‌ خویش‌ دست‌ یابد.

حضرت‌ در این‌ زمینه‌ به‌ مالک‌اشتر می‌فرماید:

وَ‌ لیَکُن‌ أَحَبُّ‌ الأُمُورِ‌ اًِلَیکَ‌ أَوسَطَهَا فِی‌ الحَقٍّ‌ وَ‌ أَ‌عَمَّهَا فِی‌ العَدلِ‌ وَ‌ أَجمَعَهَا لِرِضَی‌ الرَّ‌عِیَّةِ.

 محبوب‌ترین‌ کارها نزد تو، سازگارترین‌ آن‌ها با «حق» و گسترده‌ترین‌ در «عدالت» و فراگیرترین‌ در جلب‌ «رضایت» مردم‌ باشد؛

‌ ‌از این‌ رو، نگاه‌ کمال‌ خواهانة‌ امام‌ به‌ اقتصاد و فعالیت‌های‌ دنیایی‌ را می‌توان‌ در جای‌جای‌ زندگی‌ و نامه‌ها و دستورالعمل‌های‌ وی‌ به‌ کارگزارانش‌ مشاهده‌ کرد.

حضرت‌ به‌ کارگزار خود در آذربایجان‌ (اشعث‌ بن‌ قیس) می‌فرماید:

اًِنَّ‌ عَمَلَکَ‌ لَیسَ‌ لَکَ‌ بِطُعمَةٍ‌ وَ‌ لَکِنَّهُ‌ فِی‌ عُنُقِکَ‌ الاَمَانَةُ؛

 ‌یعنی‌ نگاه‌ امام‌ علی(ع) به‌ اقتصاد و امور ماد‌ی‌ و دنیایی‌ که‌ از معرفت‌شناسی‌ او تأثیر می‌پذیرد، از افق‌ دید مکاتب‌ ماد‌ی‌ فراتر است‌ که‌ تنگ‌ نظرانه‌ خواسته‌اند همه‌ چیز را در جهان‌ ماد‌ی‌ خلاصه‌ کنند. اعتقاد به‌ آخرت‌ و برخورداری‌ از فلسفة‌ زندگی‌ مانند آن‌چه‌ قرآن‌ برای‌ انسان‌ تصویر و تبیین‌ می‌کند، با دیگر مکاتب‌ ماد‌ی‌ در عمل‌ و رفتار تفاوت‌های‌ فاحشی‌ می‌یابد که‌ بررسی‌ همه‌ جانبة‌ آن‌ها فرصتی‌ بیش‌تر از این‌ نوشتار را می‌طلبد.

اگر از دیدگاه‌ مکاتب‌ منفعت‌گر، رسیدن‌ به‌ سود هدف‌ است‌ و برای‌ رسیدن‌ به‌ آن‌ باید از هر راهی‌ اقدام‌ کرد، از دیدگاه‌ امام‌ علی، او‌لاً‌ هدف، رسیدن‌ به‌ منافع‌ ماد‌ی‌ نیست‌ و ثانیاً‌ برای‌ رسیدن‌ به‌ هدف‌ - گرچه‌ مقدس‌ هم‌ باشد - از هر وسیله‌ای‌ نمی‌توان‌ کمک‌ گرفت‌ که‌ به‌ طور نمونه‌ می‌توان‌ به‌ نبستن‌ آب‌ بر روی‌ لشکر معاویه‌ (به‌ رغم‌ این‌که‌ آنان‌ با لشکر حضرت‌ چنین‌ کرده‌ بودند) یا پذیرش‌ حکمیت‌ در جنگ‌ صفین‌ و دستور عقب‌نشینی‌ به‌ مالک‌ در چند قدمی‌ پیروزی‌ اشاره‌ کرد. امیرمؤ‌منان(ع) در این‌ زمینه‌ به‌ مالک‌اشتر، استاندار مصر چنین‌ سفارش‌ می‌کند:

وَ‌ لاَ‌ یَد‌عُوَنَّکَ‌ ضِیقُ‌ أَمرٍ‌ لَزِمَکَ‌ فِیهِ‌ عَهدُ‌ اللَّهِ‌ اًِلَی‌ طَلَبِ‌ انفِسَاخِهِ‌ بِغَیرِ‌ الحَقٍّ‌ فَاًِنَّ‌ صَبرَکَ‌ عَلَی‌ ضِیقِ‌ أَمرٍ‌ تَرجُو انفِرَ‌اجَهُ‌ وَ‌ فَضلَ‌ عَاقِبَتِهِ‌ خَیرٌ‌ مِن‌ غَدرٍ‌ تَخَافُ‌ تَبِعَتَهُ.‌      ‌ اگر در مشکل‌ و گرفتاری‌ واقع‌ شدی، مبادا بخواهی‌ آن‌ را از طریق‌ «ناحق» حل‌ کنی‌ و تعهد خویش‌ در برابر خدا [= در راه‌ حق] را نادیده‌ بگیری؛ زیرا بدون‌ تردید، صبر تو بر تنگنایی‌ که‌ گشایش‌ و نیکی‌ فرجام‌ آن‌ را امید می‌بری، از نیرنگی‌ که‌ بر نتایج‌ آن‌ بیمناکی‌ و هم‌ از بازخواست‌ الاهی‌ که‌ بدان‌ گرفتار آیی‌ و دنیا و آخرت‌ تو تباه‌ شود، بهتر است.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 90/3/8 ساعت 9:48 صبح موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

1.             بهترین راه درمان اینگونه ترسی ، حساسیت زدایی منظم می باشد . در این روش فرد بایستی مراحلی را اجرا کند که باعث ایجاد ترس در او می شود ، در همان زمان با یادآوری یک خاطره لذت بخش از زندگی وضعیت خود را به حالت عادی می آورد و ترس خود رادور می کند ، تا به تدریج بتواند براین ترس خود غلبه نماید . به عنوان مثال بایستی ابتدا چشمان خود را ببندد و تجسم نماید که از یک مکان بلند بالا می رود ( زمانیکه تجسم طبیعی باشد ، بدون شک همانند وضعیت واقعی فرد را دچار ترس و اضطراب می کند ) ، سپس با شروع شدن اضطراب تجسم خود را قطع می کند و خاطره ای زیبا و آرامش بخش اززندگی خود را به یاد می آورد . با این عمل باعث می شود که یک امر مطلوب در کنار امری نامطلوب قرار بگیرد و به تدریج حساسیت و ترس از آن از بین برود . پس از چندین بار تکرار این مرحله و از بین بردن ترس به هنگام تجسم ، نوبت به انجام مراحل به صورت واقعی می باشد . البته در این وضعیت نیز ما بایستی سلسله مراتب را رعایت کنیم ، یعنی در ابتدا از محل ها و ارتفاعات کوتاه ، به همراه یکی از دوستان و اقوام شروع به بالا رفتن می کنیم و سپس به تدریج همراه حذف می شود و مکان نیز بلند تر می گردد . البته فراموش نشود که در هر مرحله با تشدید استرس مرحله قطع و با بستن چشم شروع به یادآوری خاطره لذت بخش زندگی می کنیم و هر مرحله را چندین بار تکرار کرده ، تا زمانیکه کاملا ترس از بین برود .

2.             در این رابطه توصیه می شود که حتما با یک روانشناس بالینی متخصص درمان اختلالات اضطرابی مراجعه نمایید ، بدون شک ایشان بهتر می توانند شما را راهنمایی و تمرینات را دنبال نمایند ، تا سریعتر بر این ترس خود غلبه نمایید .

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در پنج شنبه 90/3/5 ساعت 9:0 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت