زنى که فرزند خویش را انکار مى کرد

او که جوانى نورس بود سراسیمه و شوریده حال در کوچه هاى مدینه گردش مى کرد، و پیوسته از سوز دل به درگاه خدا مى نالید: اى عادل ترین عادلان !میان من و مادرم حکم کن .
عمر به وى رسید و گفت : اى جوان ! چرا به مادرت نفرین مى کنى ؟!
جوان : مادرم مرا نه ماه در شکم خود نگهداشته و پس از تولد دو سال شیر داده و چون بزرگ شدم و خوب و بد را تشخیص ‍ دادم مرا از خود دور نمود و گفت : تو پسر من نیستى !
عمر رو به زن کرد و گفت : این پسر چه مى گوید؟
زن : اى خلیفه ! سوگند به خدایى که در پشت پرده نور نهان است و هیچ دیده اى او را نمى بیند، و سوگند به محمد صلى الله علیه و آله و خاندانش ! من هرگز او را نشناخته و نمى دانم از کدام قبیله و طایفه است ، قسم به خدا! او مى خواهد با این ادعایش مرا در میان عشیره و بستگانم خوار سازد. و من دوشیزه اى هستم از قریش و تاکنون شوهر ننموده ام .
عمر: بر این مطلب که مى گویى شاهد دارى ؟
زن : آرى ، و چهل نفر از برادران عشیره اى خود را جهت شهادت حاضر ساخت .
گواهان نزد عمر شهادت دادند که این پسر دروغ گفته ، مى خواهد با این تهمتش زن را در بین طایفه و قبیله اش خوار و ننگین سازد.
عمر به ماموران گفت : جوان را بگیرید و به زندان ببرید تا از شهود تحقیق زیادترى بشود و چنانچه گواهیشان به صحت پیوست بر جوان حد افتراء  جارى کنم .
ماموران جوان را به طرف زندان مى بردند که اتفاقا حضرت امیرالمومنین علیه السلام در بین راه با ایشان برخورد نمود. چون نگاه جوان به آن حضرت افتاد فریاد برآورد: اى پسر عم رسول خدا! از من ستمدیده دادخواهى کن . و ماجراى خود را براى آن حضرت شرح داد.
امیرالمومنین علیه السلام به ماموران فرمود: جوان را نزد عمر برگردانید. جوان را برگرداندند، عمر از دیدن آنان برآشفت و گفت : من که دستور داده بودم جوان را زندانى کنید چرا او را بازگرداندید؟!
ماموران گفتند: اى خلیفه ! على بن ابیطالب به ما چنین فرمانى را داد، و ما از خودت شنیده ایم که گفته اى : هرگز از دستورات على علیه السلام سرپیچى مکنید.
در این هنگام على علیه السلام وارد گردید و فرمود: مادر جوان را حاضر کنید، زن را آوردند و آنگاه به جوان رو کرده و فرمود: چه مى گویى ؟
جوان داستان خود را به طرز سابق بیان داشت .
على علیه السلام به عمر رو کرد و فرمود: آیا اذن مى دهى بین ایشان داورى کنم ؟
عمر: سبحان الله ! چگونه اذن ندهم با این که از رسول خدا صلى الله علیه و آله شنیدم که فرمود: على بن ابیطالب از همه شما داناترست .
امیرالمومنین علیه السلام به زن فرمود: آیا براى اثبات ادعاى خود گواه دارى ؟
زن : آرى ، و شهود را حاضر ساخت و آنان مجددا گواهى دادند.
على علیه السلام : اکنون چنان بین آنان داورى کنم که آفریدگار جهان از آن خشنود گردد، قضاوتى که حبیبم رسول خدا صلى الله علیه و آله به من آموخته است ، سپس به زن فرمود:
آیا ولى و سرپرستى دارى ؟
زن : آرى ، این شهود همه برادران و اولیاى من هستند.
امیرالمومنین علیه السلام به آنان رو کرد و فرمود: حکم من درباره شما و خواهرتان پذیرفته است ؟
همگى گفتند: آرى .
و آنگاه فرمود: گواه مى گیرم خدا را و تمام مسلمانانى را که در این مجلس حضور دارند که عقد بستم این زن را براى این جوان به مهر چهارصد درهم از مال نقد خودم ، اى قنبر! برخیز درهمها را بیاور. قنبر درهمها را آورد، على علیه السلام آنها را در دست جوان ریخت و به وى فرمود: این درهمها را در دامن زنت بینداز و نزد من میا مگر این که در تو اثر زفاف باشد( یعنى غسل کرده باشى ).
جوان برخاست و درهمها را در دامن زن ریخت و گریبانش را گرفت و گفت : برخیز!
در این موقع زن فریاد برآورد: آتش ! آتش ! اى پسر عم رسول خدا! مى خواهى مرا به عقد فرزندم در آورى ! به خدا سوگند او پسر من است ! و آنگاه علت انکار خود را چنین شرح داد: برادرانم مرا به مردى فرومایه تزویج نمودند و این پسر از او بهمرسید، و چون بزرگ شد آنان مرا تهدید کردند که فرزند را از خود دور سازم ، به خدا سوگند او پسر من است . و دست فرزند را گرفت و روانه گردید.
در این هنگام عمر فریاد برآورد: اگر على نبود عمر هلاک مى شد ^.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 90/5/9 ساعت 9:0 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

چه بسیارند افراد غافلى که دین و آخرت خود را براى خوشحالى و خوش‏گذرانى و عیش و نوش دیگران مى‏فروشند و بر آن افتخار نیز مى‏کنند. حال که شما مى‏خواهید زندگى مشترک خود را با جلب رضاى خدا و بدون هرگونه کج‏روى و انحرافى آغاز کنید، بدانید که خداوند نیز توفیق بیشترى نصیب شما خواهد کرد لذا در این راه از ملامت و سرزنش کسى ترس و دلهره‏اى نداشته باشید و قوى و محکم براى رعایت اصول اخلاقى و دینى تلاش کنید، تا هم اجر دنیوى و اخروى شما محفوظ باشد و هم الگو و نمونه‏ى دیگر جوانان باشید و اثبات کنید که هم مى‏توان مراسم شاد و گرم و با صفایى را داشت و هم از هرگونه گناه و خلاف دور بود.
برخی افراد شادى کردن و داشتن یک مجلس شاد را فقط در انجام دادن کارهایى که از نظر اسلام حرام و ممنوع است مثل موسیقى مبتذل، رقص مختلط، استفاده از نوشیدنى‏هاى حرام و... می دانند در حالی که چنین شادیی ایی بسیار زودگذر و بد عاقبت است در این باره امیرالمومنین علیه السلام فرمودند هرکس از معاصی خداوند لذت ببرد ، خداوند او را به خواری افکند.اما باید به این نکته توجه داشت که اگر ما براى شاد بودن و شادمانى، معناى وسیع‏ترى در نظر بگیریم و در به کار بردن روش‏هاى شادى‏بخش، به جاى راه‏هاى ممنوع، از راه‏هاى درست استفاده کنیم، نه تنها شادمانى ما عمیق‏تر خواهد بود، بلکه از دوام بیشترى هم برخوردار مى‏شود.
دین براى بشر، شادى، بهجت و سرور به معناى واقعى و عمیق آن را به ارمغان آورده است. دین هم بشر را با شادى واقعى آشنا کرده و هم راه رسیدن به آن و بهره‏مندى کامل از آن را پیش روى او نهاده است. نگاهى گذرا به تعالیم دینى نشان مى‏دهد که شادى و سرزندگى، از آثار ایمان است؛ زیرا مذهب، به زمینه‏هاى پیدایش شادى سفارش کرده و نشانه‏هایش را ستوده است. نداشتن نگرانى، اضطراب و غم و اندوه و رسیدن به اطمینان قلبى، اساس هر نوع شادى است و این ممکن نیست؛ مگر با ایمان به قدرت مطلقى که سرچشمه همه نیکى‏هاست.
آنچه مهم است این می باشد که لذت و خوشى، تنها با عوامل مادى به دست نمى‏آید و عوامل معنوى نیز در ایجاد شادى مؤثرند. شادمانى واقعى در نزدیک شدن به هدف والاى آفرینش و آراسته شدن به خصلت‏هاى انسانى و الهى است. و پرهیز از گناه خود یکی از بزرگترین شادی آفرین هاست همانطور که امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند آن روزی که خداوند عصیان نگردد عید است. در واقع باید گفت که ارضاى تمایلات به هر صورت و در هر شرایط، شادى‏آور نیست وبلکه گاهى پرهیز از لذت، لذت بخش‏تر از نیل به لذت است. به عنوان مثال اگر مادرى برخلاف میل فرزند دلبندش، او را از خوردن غذایى زیان‏بار بازداشت، آیا مانع شادمانى او شده است؟ آیا منع بیمار از بعضى غذاها و کارها، محروم کردن او از سرور و شادمانى است؟ آیا منع از شراب‏خوارى که ارزنده‏ترین گوهر وجود آدمى، یعنى عقل را محجوب و پوشیده مى‏سازد و بزرگ‏ترین جنایت‏ها و زشت‏ترین کارها را آسان و زیبا جلوه مى‏دهد، بازداشتن انسان از شادى و شادمانى است؟
قطعا شما و هر انسان عاقلی تایید می کنید که انجام دادن لذت های زود گذر که عواقبی ناگوار در این دنیا و سرای دیگر دارد کار صحیحی نیست و بلکه ترک آنها و بدست آوردن رضایت خدای مهربان و بهره مند شدن از یاری های او و پیامبر و ائمه (علیهم السلام)، شادی حقیقی و آرامش بی پایان و لذت ابدی است که از این دنیا آغاز می شود و تا بی نهایت ادامه می یابد.
راهکارها عملی:
برای برگزاری مراسم جشن عروسی شاد و خدا پسند می توانید به راهکارهای زیر عمل کنید و همچنین از خانواده و دوستان و آشنایانی که دراین زمینه پیشنهادهای خوب و صحیحی دارند نیز استفاده کنید:
1- اولین مساله این است که از کارهای حرام مثل موسیقی های مبتذل، اختلاط زن ومرد، استفاده از خوردنی و نوشیدنی های حرام، ظاهر شدن خانم ها خصوصا عروس بدون پوشش کامل در برابر نامحرمان، اسراف، اذیت همسایه ها و ... جلوگیری کرد.
2- باید سعى شود اهمیت موضوع برگزاری مراسم به دور از گناه و معصیت برای اعضاى خانواده، خصوصاً والدین , برادران و خواهران عروس و داماد تفهیم شود و با لطافت و در عین حال قاطعانه به آنها فهماند که عروس و داماد حق دارند مجلس عروسى خداپسندانه ای را برگزار کنند.
نکته : براى انجام این کار، ممکن است لازم باشد ماه‏ها زمینه‏سازى شود و با آنها صحبت شود,لذا در عین حال که با شریک زندگیتان در این امر هماهنگ هستید صبور نیز باشید و عجله نکنید . می توانید در این زمینه از فردی آگاه و فهمیده که می تواند بر خانواده تاثیر بگذارد ا ستفاده کنید.
3- گاهى دیده مى‏شود که عده‏اى براى گناه کردن در مراسم عروسی، عذر و بهانه مى‏آورند که یک شب است و یک شب هزار شب نمى‏شود و در عروسى باید شاد بود و مطالبی شبیه به این را مطرح می کنند، این افراد معمولا انسانهایی نادان ویا حسود و تنگ نظر هستند که نمی توانند خوبی و پاکی دیگران را ببینند و یا اینکه می خواهند گذشته خودشان زیر سوال نرود. و این درحالی است که امام علی علیه السلام فرمودند بدترین گناه آن است که گناکار آن را سبک بشمارد. بنابراین قبل از مراسم از خانواده و افرادی که موافق شما هستند بخواهید خیلی جدی و محترمانه آنها را آرام کنند.
4- براى این که بتوانیم یک فرهنگ و عادت بد را تغییر دهیم، لازم است جانشین مناسبى براى آن در نظر بگیریم. شما نیز اگر نمى‏خواهید با گناه و معصیت، مجلس عروسى را شاد کنید، باید به جاى آن از برنامه‏هاى مناسب استفاده کنید. یکى از روش‏هایى که تجربه شده و بسیار هم موفق بوده، استفاده از مداحان کاردان و هنرمندانى است که به وسیله خواندن اشعار شادى‏بخش و گفتن لطیفه‏هاى مناسب، مجلس را شاد مى‏کنند. همچنین استفاده از افرادى که کارهاى خنده دار و دیدنى انجام مى‏دهند و مى‏توانند مجلس عروسى را با صفا و شاد کنند. بعضى از این افراد هنرمند، وقتى در مجلسى شرکت مى‏کنند، بدون این که گناهى در برنامه‏هاى آنها باشد یا کسى را مسخره کنند، چنان مجلس را گرم مى‏کنند که افراد شرکت کننده، یکسره مى‏خندند؛ البته بهتر است با ذکر اشعارى در مدح ائمه اطهار و خصوصاً امام زمان علیه‏السلام، معنویتى هم در مجلس عروسى ایجاد کنیم.
5- بهتر است مجالس عروسى در مناسبت‏هاى مذهبى و جشن‏هاى مذهبىمثل میلاد ائمه یا اعیاد مذهبى برگزار شود و به تناسب این شب‏ها، اشعار ویژه آن اعیاد هم خوانده شود ؛زیرا حال و هوای این جور ایام نیز در ایجاد سرور و بهجت مورد تایید دین خیلی موثر است .
6- اگر به کلى نمى‏توانید مجلس را اسلامى برگزار کنید، حداقل جلوى بعضى گناهان را بگیرید؛ مثلاً سعى شود مجلس مردانه از زنانه کاملاً جدا باشد و هیچ مردى به مجلس زنان راه پیدا نکند. از آوردن گروه ارکس جلوگیری کنید و ... خوبی این مساله این است که حداقل عروس و داماد تلاششان را براى جلوگیرى از گناه کرده اند.
7- تا جایى که توان مالى دارید، پذیرایى خوبى از میهمان‏ها داشته باشید؛ زیرا پذیرایى، یکى از وسایل شادى‏بخش است و مى‏تواند جانشین خوبى براى شادى های حرام باشد. مثلا می توان بجای آوردن ارکس ، هزینه آن را برای شیرینی و میوه اضافی خرج کرد و یا اینکه از میوه ها و شکلات ها یا شیرینی های غیر معمول نیز تهیه کنید تا میهمانان متعجب و خوشحال شوند. و همچنین می توان بجای دادن پول به فردی که در حال رقص است، آن پولها را به کودکان حاضر در مجلس داد تا هم آنها و هم پدرومادرشان خوشحال شوند.
8- سعی کنید کل زمانی را که قرار است مجلستان طول بکشد,زمان بندی کرده و برای هر لحظه آن برنامه ای مطابق سلیقه خود و شرع مقدس اسلام داشته باشید و سعی کنید هیچ لحظه ای میهمانان بیکار نباشند. برای این کار اولا زمان مجلس را کمتر کنید، چرا که اگر قرار باشد میهمانان شما مثلا پنج ساعت در مجلس باشند حتما زمانهایی را بیکار می شوند و ممکن است حوصله شان سر برود. همچنین برنامه ها را طوری قرار دهید که بین هر دو برنامه یک پذیرایی صورت بگیرد. مثلا در ابتدای ورود میوه و بعد از مداحی ریختن شکلات و بعد فردی که مردم را می خنداند و بعد شیرینی و بعد شام و بعد ...
9 -در قسمتی از برنامه داماد سعی کند در جایگاه حاضر شود و از میهمانان به خاطر حضورشان در مجلس ,تقدیر و تشکر به عمل آورد . برای جذاب شدن این بخش از او بخواهید که ازپدر خود و پدر خانمش نیز دعوت به عمل آورد تا افراد فامیل از دو طرف ,همدیگر را بهتر بشناسند.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در شنبه 90/5/8 ساعت 9:0 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

ابو الحسن‏بن ابى البغل کاتب گفت : به عهده گرفتم کارى را از جانب ابى منصوربن صالحان و واقع شد بین من و او مطلبى که باعث شد بر پنهان شدن من از وى ، ( از دست او فرار نمودم ) پس در جستجوى من بر آمد و من مدّتى پنهان و هراسان بودم ،

 آنگاه تصمیم گرفتم در شب جمعه به زیارت مقابر قریش ( یعنى مرقد منوّر حضرت کاظم و امام جوادعلیهما السلام ) بروم ، و عزم کردم که شب را براى دعا و حاجت در آنجا به سر برم ، و در آن شب باران و باد شدیدى بود ، پس خواهش نمودم از ابى جعفر قیّم ( متولّى حرم ) که دربهاى حرم شریف را ببندد و سعى کند آن حرم شریف خالى باشد تا آنکه من خلوت کنم براى آنچه مى‏خواهم از دعا و نیایش ، پس خواهش مرا پذیرفت و دربها را بست ،
  و چون نیمه شب شد و در آنجا تنها شدم ، شروع کردم به نماز و زیارت و دعا ، در این حال بودم که ناگاه شنیدم صداى پائى از سمت قبر شریف مولایم موسى‏بن جعفرعلیه السلام به گوش مى‏رسد و دیدم مردى را که زیارت مى‏کند به این کیفیّت : سلام کرد بر آدم و پیامبران اولوالعزم علیهم السلام آنگاه بر ائمّه علیهم السلام نیز یکى یکى سلام کرد تا آنکه رسید به امام زمان‏علیه السلام ، ولى او را ذکر نکرد ، من تعجّب کردم از این عمل او و گفتم : شاید او را ( یعنى امام زمان‏علیه السلام را ) فراموش کرده ، یا نمى‏شناسد ، یا این مذهبى است براى این مرد ، پس چون از زیارت فارغ شد دو رکعت نماز خواند و روى کرد به مرقد منوّره امام جوادعلیه السلام و به همان طریق زیارت کرد و دو رکعت نماز خواند ( و من از او مى‏ترسیدم ) و او جوانى بود کامل ، و جامه سفیدى بر تن داشت و عمّامه‏اى بر سر داشت که تحت الحنک آن را باز کرده بود ، و همچنین رِدائى بر کتف انداخته بود ، پس خطاب به من کرد و فرمود : اى ابو الحسن‏بن ابى البغل! چرا غافلى از دعاى فرج؟ گفتم : آن دعا کدام است اى سیّد من؟ فرمود : دو رکعت نماز به جاى مى‏آورى و ( پس از نماز ) مى‏گوئى : یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ ، وَ سَتَرَ الْقَبیحَ ، یا مَنْ لَمْ یُؤاخِذْ بِالْجَریرَةِ ، وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ ، یا عَظیمَ الْمَنِّ ، یا کَریمَ الصَّفْحِ ، یا حَسَنَ التَّجاوُزِ ، یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ ، یا باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ ، یا مُنْتَهى‏ کُلِّ نَجْوى‏ و یا غایَةَ کُلِّ شَکْوى‏ ، یا عَوْنَ کُلِّ مُسْتَعینٍ ، یا مُبْتَدِئٌ بِالنِّعَمِ قَبْلَ اِسْتِحْقاقِها ،
 سپس ده مرتبه مى‏گوئى : یا رَبّاهُ ، و ده مرتبه : یا سَیِّداهُ ، و ده مرتبه : یا مَوْلاهُ ، و ده مرتبه : یا غایَتاهُ ، و ده مرتبه : یا مُنْتَهى‏ رَغْبَتاهُ ، و سپس ادامه مى‏دهى : « اَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذِهِ الاَسْماءِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ علیهم السلام اِلاّ ما کَشَفْتَ کَرْبى‏ وَ نَفَّسْتَ هَمّى‏ وَ فَرَّجْتَ غَمّى‏ ، وَ اَصْلَحْتَ حالى‏ »
 و بعد از آن دعا کن و بخواه از خداوند آنچه را که مى‏خواهى ، آنگاه طرف راست صورت را بر زمین بگذار و صد مرتبه عرض کن : یا مُحَمَّدُ یا عَلى‏ ، یا عَلىُّ یا مُحَمَّد ، اِکْفِیانى‏ فَاِنَّکُما کافِیاىَ وَانْصُرانى‏ فَاِنَّکُما ناصِراىَ ،
 سپس طرف چپ صورت را بر زمین بگذار و صد مرتبه بگو : « اَدْرِکْنى‏ » و بعد از آن نیز با یک نَفَس مى‏گوئى « اَلْغَوْثُ ، اَلْغَوْثُ » و بعد از آن سر بر مى‏دارى ، پس به درستیکه خداوند تعالى به کرم خود بر مى‏آورد حاجت تو را انشاءاللّه تعالى .
 پس چون مشغول شدم به نماز و دعا بیرون رفت آن مرد از حرم شریف ، و چون من از نماز فارغ شدم به طرف ابى جعفر ( متولّى ) رفتم تا آنکه از او سؤال کنم از این مرد که چگونه داخل شده بود ، پس دیدم همه دربها بسته و قفل بود ، تعجّب کردم و با خود گفتم شاید دربى اینجا باشد که من از آن آگاهى ندارم ، پس خودم را به ابى جعفر ( قیّم ) رسانیدم و او نیز از اطاق چراغهاى حرم شریف بیرون آمد ، من از او در مورد آن مرد و چگونگى داخل شدن او سؤال کردم ، جواب داد چناچه مى‏بینى همه دربها قفل است و من آنها را باز نکردم ، پس من به او خبر دادم از ملاقاتم با آن مرد ، گفت : آرى این آقا و مولایمان صاحب‏الزّمان است و من آن حضرت را مکرّر مشاهده نموده‏ام در مانند چنین شبى در موقع خالى شدن حرم شریف از مردم ،
 پس تأسّف خوردم از اینکه آن حضرت را نشناخته‏ام ، آنگاه نزدیک طلوع خورشید از حرم شریف بیرون رفتم به سوى مخفیگاه خودم .
 آن روز به عصر نرسیده بود که اصحاب ابن صالحان ( همان کسى که در تعقیب ابوالحسن بود ) جویاى من شدند و از رفقاى من سؤال مى‏کردند از حال من ، در حالى که امان نامه‏اى از طرف وزیر براى من آورده بودند ، و همچنین به خط خودش نامه‏اى براى من نوشته بود که مرا بشارت به نیکى مى‏داد ، من چون امان نامه را دیدم با یکى از رفقاى خودم به منزل او رفتیم ، چون مرا دید برخاست و مرا در آغوش کشید و به من آنقدر احترام گذاشت که هرگز چنین نکرده بود ، و به من خطاب کرد و گفت : کار تو به آنجا رسیده که شکایت مرا به امام زمان‏علیه السلام مى‏کنى؟ گفتم دعا و حاجتى بود ، گفت : واى بر تو! دیشب در خواب مولاى خود صاحب‏الزّمان را دیدم که با عصبانیّت مرا امر به نیکى کردن به تو فرمود ، به حدّى که من ترسیدم ،
 قابل ذکر است که مرحوم آیةاللّه حاج میرزا محمّد تقى موسوى اصفهانى صاحب کتاب با ارزش مکیال المکارم و آئین جمعه که خود خدمت امام زمان‏علیه السلام رسیده در کتاب آئین جمعه مى‏فرماید : این‏ضعیف به جهت مهمّات چندى این نماز و دعا را خواندم و به برکت امام زمان‏علیه السلام به زودى حوائجم برآورده شد .

منبع: سایت مهدیاران

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در شنبه 90/5/8 ساعت 8:2 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

در زمانی های قدیم یک دختر از روی اسب می افتد و باسنش (لگنش) از جایش در می‌رود. پدر دختر هر حکیمی را به نزد دخترش می‌برد، دختر اجازه نمی‌دهد کسی دست به باسنش بزند هر چه به دختر میگویند حکیم بخاطر شغل و طبابتی که میکنند محرم بیمارانشان هستند اما دختر زیر بار نمی رود و نمی‌گذارد کسی دست به باسنش بزند. به ناچار دختر هر روز ضعیف تر و ناتوان‌تر میشود تا اینکه یک حکیم باهوش و حاذق سفارش میکند که به یک شرط من حاضرم بدون دست زدن به باسن دخترتان او را مداوا کنم پدر دختر با خوشحالی زیاد قبول میکند و به طبیب یا همان حکیم میگوید شرط شما چیست؟ حکیم میگوید برای این کار من احتیاج به یک گاو چاق و فربه دارم شرط من این هست که بعد از جا انداختن باسن دخترت گاو متعلق به خودم شود؟ پدر دختر با جان و دل قبول میکند و با کمک دوستان و آشنایانش چاقترین گاو آن منطقه را به قیمت گرانی می‌خرد و گاو را به خانه حکیم می‌برد حکیم به پدر دختر میگوید دو روز دیگر دخترتان را برای مداوا به خانه ام بیاورید. پدر دختر با خوشحالی برای رسیدن به روز موعود دقیقه شماری میکند... از آنطرف حکیم به شاگردانش دستور میدهد که تا دوروز هیچ آب و علفی را به گاو ندهند. شاگردان همه تعجب میکنند و میگویند گاو به این چاقی ظرف دو روز از تشنگی و گرسنگی خواهد مرد. حکیم تاکید میکند نباید حتی یک قطره آب به گاو داده شود. دو روز میگذرد گاو از شدت تشنگی و گرسنگی بسیار لاغر و نحیف میشود . خلاصه پدر دختر با تخت روان دخترش را به نزد حکیم می آورد حکیم به پدر دختر دستور میدهد دخترش را بر روی گاو سوار کند. همه متعجب میشوند، چاره ای نمی‌بینند باید حرف حکیم را اطاعت کنند بنابراین دختر را بر روی گاو سوار میکنند .حکیم سپس دستور میدهد که پاهای دختر را از زیر شکم گاو با طناب به هم گره بزنند؟ همه دستورات مو به مو اجرا میشود، حال حکیم بهشاگردانش دستور میدهد برای گاو کاه و علف بیاورند گاو با حرص و ولع شروع می‌کند به خوردن علف ها، لحظه به لحظه شکم گاو بزرگ و بزرگ تر میشود، حکیم به شاگردانش دستور میدهد که برای گاو آب بیاورند؟ شاگردان برای گاو آب میریزند، گاو هر لحظه متورم و متورم میشود و پاهای دختر هر لحطه تنگ و کشیده تر میشود دختر از درد جیغ میکشد حکیم کمی نمک به آب اضاف میکند گاو با عطش بسیار آب می‌نوشد حالا شکم گاو به حالت اول برگشته که ناگهان صدای ترق جا افتادن باسن دختر شنیده میشود. جمعیت فریاد شادی سر می‌دهند دختر از درد غش میکند و بیهوش میشود. حکیم دستور میدهد پاهای دختر را باز کنند و او را بر روی تخت بخوابانند. یک هفته بعد دختر خانم مثل روز اول سوار بر اسب به تاخت مشغول اسب سواری میشود و گاو بزرگ متعلق به حکیم میشود .آن حکیم ابوعلی سینا بوده است.

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در جمعه 90/5/7 ساعت 9:0 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در پنج شنبه 90/5/6 ساعت 9:0 عصر موضوع انقلاب و دفاع مقدس | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت