دعا بدون درود بر محمّد و آل محمّد صلّى اللّه علیه و آله، به اجابت نمى‏رسد

 (2) [کنز العمال 1/ 173] هیچ دعائى بوجود نمى‏آید مگر اینکه میان آن دعا و خداى تعالى، حجاب و مانعى ایجاد مى‏شود و تا بر محمد صلّى اللّه علیه و آله درود نفرستد، دعاى او به اجابت نمى‏رسد و در صورتى که درود بر محمّد صلّى اللّه علیه و آله بفرستد، آن حجاب بر طرف مى‏گردد و دعا وارد مى‏شود و مورد اجابت قرار مى‏گیرد و هر گاه درودى بر محمّد نفرستد، دعا باز مى‏گردد و به اجابت نمى‏رسد. این حدیث را «دیلمى» از حضرت على علیه السّلام روایت کرده است  .

مؤلف گوید: حدیث مذکور را «ابن حجر» در [صواعق ص 88] یاد کرده است و چنین نقل نموده است: «دیلمى» از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت کرده است که فرمود: دعاى دعاکننده به هدف اجابت نمى‏رسد مگر اینکه پیش از آن، بر محمّد و آل محمد صلّى اللّه علیه و آله درود بفرستد و بگوید  :

 «اللّهمّ صلّ على محمّد و آله  »

 (3) [فیض القدیر 5/ 19] «طبرانى» در «الاوسط» از حضرت على علیه السّلام به‏

روایت موقوف  »

 نقل کرده است. هر گونه دعائى از رسیدن به هدف اجابت ممنوع است مگر آنکه براى اجابت آن، بر «محمّد و آل محمّد صلّى اللّه علیه و آله» درود بفرستد  .

 «هیثمى» رجال سند این حدیث را از ثقات یاد کرده است  .

مؤلف گوید: حدیث مزبور را «متّقى» در [کنز العمال 1/ 214] از «عبید الله بن ابو حفص عیشى» در کتاب حدیثش و «عبد القهار رهاوى» در «اربعین» اش و «طبرانى» در «الکبیر» و «بیهقى» در «شعب الایمان» نقل کرده‏اند  .

 (1) [فیض القدیر 3/ 543] دعاى دعوت کننده از نیل به حضور خدا و اجابت آن، مردود است مگر آنکه بر «محمّد صلّى اللّه علیه و آله و اهل بیت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله» درود بفرستد. این حدیث را «ابو الشیخ» از حضرت على علیه السّلام روایت کرده است  .

و در شرح آن گفته است: «بیهقى»، حدیث مزبور را از «شعب الایمان» به همان طریق که ذکر شده است، به حدیث مرفوع و موقوف، نقل کرده است. گذشته از این، «ترمذى» هم، آن روایت را از «ابن عمر» با اندک تغییرى روایت کرده است  .

مؤلف گوید: روایتهاى مزبور را دو روایت دیگر تأیید کرده‏اند یکى از آنها، روایتى است که «متّقى» متعرض شده است  .

 (2) [کنز العمال 1/ 181] رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله خطاب به على علیه السّلام فرمود: یا على! هر گاه از پیشآمدى اندوهناک شدى، این دعا را بخوان  :

 «اللّهمّ احرسنى بعینک الّتى لا تنام و اکنفنى بکنفک الذى لا یرام  »

 (این دعا را ادامه داده است تا آنجا که فرموده است  )

 «اسئلک ان تصلّى على محمّد و آل محمّد و بک ادرء فى نحور الاعداء و الجبابرة  »

. این حدیث را «دیلمى» در «مسند الفردوس» از حضرت امیر المؤمنین، على علیه السّلام، نقل کرده است  .

 (3) [ثعلبى در کتاب قصص خود، در قصه حضرت یوسف علیه السّلام ص 157  ]

نقل کرده است، پس از چهار روز که حضرت یوسف علیه السّلام در چاه بود، «جبرئیل» نازل شد و خطاب به او گفت: اى غلام! (غلام فرزند بالغ) چه کسى تو را در میان این چاه انداخته است؟ یوسف علیه السّلام گفت: برادران پدریم مرا در این چاه انداخته‏اند. «جبرئیل» پرسید: چرا و به چه سبب تو را در چاه افکندند؟ در پاسخ گفت: به جهت موقعیتى که نزد پدرم داشتم، بر من حسد ورزیدند و مرا در چاه افکندند. «جبرئیل» گفت: آیا مى‏خواهى از این چاه رهائى پیدا کنى؟ یوسف علیه السّلام گفت: آرى! «جبرئیل» گفت: براى رهائى خودت، از این دعا استفاده کن: «یا

صانع کلّ مصنوع و یا جابر کلّ مکسور و یا حاضر کلّ ملاء و یا شاهد کلّ نجوى و یا قریبا غیر بعید و یا مونس کلّ وحید و یا غالبا غیر مغلوب و یا علّام الغیوب و یا حیّا لا یموت و یا محیى الموتى لا اله الّا انت سبحانک، اسئلک یا من له الحمد یا بدیع السّموات و الارض یا مالک الملک و یا ذالجلال و الاکرام اسئلک ان تصلّى على محمّد و على آل محمّد و ان تجعل لى من امرى و من ضیقى فرجا و مخرجا و ترزقنى من حیث أحتسب و من حیث لا أحتسب  ».

حضرت یوسف علیه السّلام دعاى مزبور را بطورى که «جبرئیل» گفته بود، خواند  .

خداى تعالى او را از چاه و از گزند برادرانش رهائى بخشید و او را به ملک مصر نایل ساخت، که انتظار چنین مقامى را نداشت  !

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 89/10/19 ساعت 11:1 صبح موضوع جایگاه حضرت علی (ع) نزد خداوند | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت