ارائه زیبایی ها و مواضع بدن زن، به شهوت و طمع مردان، دامن می زند و آنها را به یک کانون جدّی خطر، مبدّل می سازد که به سلب آرامش زن و امنیّت اجتماعی منتهی می گردد. همانطور که در حادثه ی خمینی شهر اصفهان افرادی که به باغ حمله و به نوامیس تجاوز کزده بودند ، ابراز داشتند که جرقه ی اولیه ی این کار زمانی زده شد که زنان بی حجاب را در حال رقص دیدند و همین تحریک اولیه زمینه ساز چنین فاجعه ای شد. آنچه می تواند از این ناامنی پیشگیری کند، پوشش زن از چشمان گرسنه نامحرمان است که با حجاب کامل اسلامی، عملی خواهد شد.

نفس آدمی دریایی از خواستنی ها و تمایلات است. زمانی که به چیزی رغبت پیدا کند همانند دریا، توفانی می شود و تنها راه آرام شدن جزر و مد این دریا، رسیدن او به خواسته خویش است. لذا برای جلوگیری از چنین موقعیت مهلک و درد طاقت فرسایی، حجاب؛ داروی درمان کننده و موجد امنیّت و صفای روحی است. سلامت روح مرد و جامعه با نوع و کیفیت پوشش زنان، رابطه مستقیم و غیرقابل انکار دارد.

 می توان فواید حجاب را برای اجتماع چنین نام برد

پیامبراکرم - صلی‌الله علیه و آله - فرمودند: "من برای تمام کردن مکارم اخلاق،‌ مبعوث شدم". دقت در این بیان حکیمانه رهبر بزرگ اسلام، این نکته را روشن می‌کند که برای تمام کردن مکارم اخلاقی جامعه، باید از همه زمینه‌ها استفاده شود. قطعا یکی از عوامل مهم زمینه‌ساز، حجاب است.

برای جریحه‌دار نشدن عفاف جامعه همه باید تلاش کنند و همه به سهم خود، وظیفه دارند که پاسدار عفاف جامعه باشند. به همین خاطر است که می‌‌گویند پاسداری از عفاف جامعه،‌ یکی از وظایف اجتماعی همه افراد است، البته که سهم زنان در این بعد سنگین‌تر می‌باشد.

ممکن است که گفته شود: بی‌حجابی و بی‌بندوباری، دو مقوله جدای از هم است و اگر زنی بدون حجاب باشد، لزوما بی‌بندوبار نیست. چنان که اگر زنی بی‌بندوبار باشد، حتما لازم نیست که بی‌حجاب هم باشد.

البته این مطلب تا حدودی مورد قبول است، اما سخن این است که بی‌حجابی، مقدمه بی‌بندوباری است و خود زمینه‌ساز تمتعات شهوانی در غیر چارچوب ازدواج است، بنابراین، باید جلوی آن را از سرچشمه گرفت. برای اینکه عفاف خانواده‌ها و جامعه جریحه‌دار نشود، چاره‌ای جز این نیست که از ارزش والای حجاب، پاسداری شود و برای اینکه زن در بعد اجتماعی، حدبالای توفیق را بدست آورد و محیط مقدس خدماتی‌اش به هرزگی‌های شهوانی آلوده نشود، باید حجاب را حفظ کرد.

درست است که هرکسی وظیفه دارد که چشم خود را از نامحرمان فرو پوشد، اما هرکسی نیز وظیفه دارد که جسم خود را به گونه‌ای شهوت‌انگیز در برابر نگاه دیگران قرار ندهد. از جسم و ظاهر جسمانی نباید به عنوان کالایی شهوت‌انگیز، استفاده کرد و چشم‌های هرزه را به آن متوجه کرد.

 آزادی زن: منظور ما از آزادی، آزادی در راه کار، تلاش، تحصیل، رشد و پیشرفت است.

آنچه نیروی کار و فعالیت اجتماع را تضعیف می‌کند، کشاندن لذت جنسی از محیط خانه به اجتماع و همچنین ترویج بی‌حجابی و روابط آزاد جنسی است. چنین نیست که حجاب به صورت زندانی کردن و محروم ساختن زن از فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی باشد و با این عمل، استعدادهای او حبس شود. اسلام مانع بیرون رفتن و تحصیل علم و دانش زن نیست، بلکه تحصیل علم و دانش را بر مرد و زن واجب می‌داند. اسلام هیچ‌گاه نمی‌خواهد که زن بیکار بنشیند .

گاهی اوقات مخالفان می‌گویند که آزادی، حق طبیعی بشر است و حجاب، مانع آزادی است. در پاسخ و توضیح کلمه آزادی باید بگوییم که این ایراد تنها مختص حجاب نیست،‌بلکه در مورد روزه هم می‌توان مطرح کرد که حکم روزه مخالف آزادی انسان در غذاخوردن است و همچنین مقررات راهنمایی و رانندگی در دنیا مزاحم رانندگی آزادانه رانندگان است و نیز تمام محرمات وواجبات، آزادی انسان‌ها را محدود می‌کند. البته معلوم است که در مکتب لائیک همه چیز جایز است. از این رو، سخن ما این است که وقتی دین و مکتبی را پذیرفتیم،‌ باید به احکام آن پایبندباشیم. ما مسلمان هستیم و پایبند قرآن و سنت می‌باشیم، پس باید با عبودیت و بندگی خدا، آزادی‌های حیوانی خود را طبق فرامین الهی محدود کنیم.

 حفظ استقلال سیاسی و فرهنگی: ‌امروزه در بسیاری از جوامع، از لباس بهره‌گیری سیاسی دارند. هندیان را درنظر بگیریم که چگونه لباس را به صورت یک سند سیاسی درآورده و با همان پوشش خاص در مجامع رسمی بین‌المللی شرکت می‌کنند.

در جوامع آفریقایی، مردان و زنان را درنظر بگیریم که چگونه از لباس سند استقلال می‌سازند و براساس همان سند، خود را از دستبردها و تهاجم‌های فرهنگی غرب حفظ می‌کنند، یا در جوامع اسلامی، زنان با پوشش خاص خود در قالب حجاب یا ستر سعی دارند که استقلال فکری شان را در قبول اسلام اعلام کنند.

"لباس پرچم بدن به حساب می‌آید که استقلال فکری، دینی، سیاسی و فرهنگی هم محسوب می‌شود و ازهمین جا می‌توانیم به این نتیجه برسیم که تغییر لباس نشانگر تغییرات اندیشه است و به تبع آن، تغییر در مشی و رفتار افراد ایجاد می‌شود، که در آن صورت،‌ استقلال کشور زیر سئوال می‌رود، به ویژه از آن جهت که وضع برون حکایت از وضع درون آدمی دارد و نشان می‌دهد که اندیشه وابستگی در درون رخنه کرده و در ظاهر افراد متجلی شده است" (قائمی، 1373، ص 385- 387).

"به گفته مونتسکیو در حکومت دموکراسی از دست رفتن عفت، بزرگ‌ترین بدبختی‌ها و مفاسد را باعث می‌شود تا جایی که اساس حکومت را از بین خواهد برد" (همان).

این واقعیتی است که باید به آن اعتراف کنیم که گاه گسترش آلودگی‌ها و مفاسد سبب براندازی یک حکومت است و ما مصداق‌های آن را در عرصه‌های گوناگون این جهان بزرگ در آمریکای لاتین،‌خاورمیانه و غیره دیده‌ایم و آیندگان شاهد سقوط بسیاری از جوامع دیگر در آینده خواهند بود.

 حفظ نیروی کار اقتصادی: "حجاب عامل حفظ نیروی کار است، باعث می‌شود که اوقات رسمی هرکس در همان مسیر کار صرف شود و وسوسه‌های ناشی از دیدن‌ها، چهره‌سازی‌ها، طراحی برای به دام انداختن‌ها و صرف وقت برای عیش و نوش‌ها از میان برداشته شود. کشاندن تمتعات غریزی از محیط خانه به محیط کار سبب آن خواهد شد که نیروی کار ضعیف گردد و سرمایه‌گذاری‌ها به هدر رود" (همان، ص 398).

 از طرفی دیگر، نقش اقتصادی حجاب در رعایت پوشش اسلامی، زمینه را برای انواع مدپرستی‌ها و رقابت‌های ناشی از آن، از بین می‌برد. اگر زنان خود را به خودآرایی و خودنمایی در جامعه مقید نکنند و با لباس ساده و مرتب در حد پوشش لازم در جامعه ظاهر شوند،‌ بسیاری از آفت‌ها و گرفتاری‌های ناشی از مدپرستی، به خودی خود از بین می‌رود.

هزینه‌های سنگین مواد آرایشی و لباس‌های گران قیمت، به خصوص با تغییرات مداوم مدها، بار مالی طاقت‌فرسایی را بر دوش اقتصاد خانواده‌ها و جامعه تحمیل کرده و علاوه بر آن،‌ باعث به هدر رفتن سرمایه‌های جامعه می‌شود.

برگرفته شده از سایت تبیان

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 90/7/17 ساعت 5:0 عصر موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت