پرسش: آیا شیعه اى که در اقلیت است و پیروان اندکى دارد، مى تواند بر حق باشد؟
پاسخ: آمارهاى فعلى دنیا نشان مى دهد که جمعیت دنیا بیش از 6 میلیارد نفر است.
کل مسلمانان (شامل شیعیان و مذاهب چهارگانه شافعى، حنبلى، مالکى و حنفى و نیز وهابیون) حدود 5/1 میلیارد و جمعیت شیعیان به تنهایى حدود 350 میلیون نفر مى باشد.
بیش از 2 میلیارد از جمعیت 6 میلیاردى جهان در چین و هندوستان زندگى مى کند که اکثریت قریب به اتفاق آنان بت پرست، گاو پرست و حتى شیطان پرست هستند.
اگر منطق سؤال فوق صحیح باشد بدان معنا است که مى توان آن را تعمیم داده و پرسید: «اگر اسلام و دین محمد(صلى الله علیه وآله) بر حق است، پس چرا مسلمین در اقلیت هستند و اکثر مردم جهان آن را نپذیرفته اند؟»
در پاسخ به هر دو سؤال باید گفت: هرگز اکثریت، نشانه حقانیت نمى باشد و تعداد پیروان و طرفداران یک عقیده، موجب شناخت حق و باطل نمى شود.
زیرا در این صورت هم شیعه، هم اسلام و هم توحید و نبوت را نمى توان بر حق دانست؟
استناد به قرآن مجید و بیان حدیثى از امام الموحدین على(علیه السلام) پشتوانه این استدلال است.
قرآن مجید در بسیارى از موارد به تعریف و تمجید اقلیت ها و نکوهش اکثریت پرداخته است.
براى مثال در سوره اعراف مى فرماید: } وَلا تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شاکِرِینَ{; «اکثر آنان را شاکر و سپاسگزار نخواهى یافت.
»(1) در سوره انفال نیز مى فرماید: } إِنْ أَوْلِیاؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَلکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ{; «به جز پرهیزگاران کسى اولیاى او نیست و البته اکثر آنان نمى دانند.
»(2) در سوره سبا نیز آمده است: } وَقَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُورُ{; و اندکى از بندگان من سپاسگزارند.
»(3)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 .
اعراف (7): 17
2 .
انفال (8): 34
3 .
سبأ (34): 36
---------------------------------------------------------------------

بر اساس همین آیات است که امیر مؤمنان، در جریان جنگ جمل در پاسخ فردى که پرسید «چطور ممکن است این همه مخالفان تو که اکثریت را تشکیل مى دهند بر باطل باشند؟» فرمود: «حق و باطل را با تعداد پیروان آن نمى توان شناخت.
حق را بشناس، سپس اهل آن را خواهى شناخت.
باطل را بشناس، آنگاه اهل آن را خواهى شناخت.
»(1)
از سوى دیگر، یکى از منابع فقه، اجماع است.
اجماع، عبارت است از اتفاق نظر تمامى مسلمین جهان بر انجام امرى.
در این اصل، یک نکته مهم نهفته است که اقلیت خواص مسلمین، باید همراه و همگام با اکثریت باشند تا اجماع حاصل شود.
در غیر این صورت اجماع حاصل نمى شود و اکثریت به وقوع مى پیوندد.
البته واضح است که تفاوت اکثریت و اجماع در همین است.
لذا مى توان استنباط نمود که در اینجا اقلیت، ممکن است بر حق باشد در حالى که اکثریت نظر دیگرى دارند.
به همین جهت است که اکثریت، جزو منابع فقه به حساب نیامده و از اجماع به عنوان منابع فقه یاد شده است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 .
الانساب الاشراف، ص238 «إنّ الحقّ والباطل لا یعرفان بأقدار الرّجال.
اعرف الحق تعرف أهله، اعرف الباطل تعرف أهله».

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در سه شنبه 89/12/10 ساعت 10:45 صبح موضوع دانستنی های مذهبی | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت