پیمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله بزرگ پیغمبران و پیشواى آنان بود و آنها به او ایمان داشتند

(2) [مستدرک الصحیحین 2/ 546] به سند خود، از «ابو هریره» نقل کرده است که بزرگ پیغمبران پنج تن‏اند و محمّد صلّى اللّه علیه و آله، بزرگ آن پنج تن مى‏باشد و آنان عبارتند از: نوح علیه السّلام، ابراهیم علیه السّلام، موسى علیه السّلام، عیسى علیه السّلام و محمّد صلّى اللّه علیه و آله  .

(3) [کنز العمال 6/ 108] از پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله نقل کرده است که فرمود: من، سیّد پیغمبرانم، هنگامى که آنان به نبوت مبعوث مى‏شوند، پیش از آنها هستم و هنگامى که وارد صحراى محشر مى‏شوند، مژده‏دهنده آنهایم. هنگامى که از کار خود مأیوس مى‏شوند، بشارت‏دهنده آنانم. هنگامى که آنان سر به سجده مى‏گذارند، و موقعى که اجتماع مى‏کنند، نزدیکتر از همه آنها، به خدا مى‏باشم  .

هنگامى که لب به سخن مى‏گشایم، خداى تعالى گفته مرا تصدیق مى‏کند و شفاعت مرا درباره بزهکاران مى‏پذیرد و هر گونه سؤالى که از او داشته باشم، پاسخ مرا مى‏دهد  .

«ابن نجّار» این حدیث را نقل کرده است  .

(1) [مستدرک الصحیحین 2/ 614] به سند خود، از «ابن عباس» نقل کرده است که گفت: خداى تعالى خطاب به حضرت عیسى علیه السّلام، فرمود: اى عیسى! به محمّد، ایمان بیاور و به هر یک از پیروانت، دستور بده اگر روزگار او را دریابند، به آئین او ایمان بیاورند. چرا که اگر وجود محمّد، منظور نظر نبود، آفریدگان را نمى‏آفریدیم! و اگر وجود محمّد نبود، بهشت و دوزخ را نیز نمى‏آفریدم! هنگامى که عرشم را بر روى آب بوجود آوردم، حالت اضطرابى به آن دست داد، با خامه قدرت بر روى آن، نگاشتم: «لا اله الّا اللّه، محمّد رسول اللّه» و همین جمله، اضطراب عرش را آرام ساخت  .

(2) [همان کتاب 2/ 617] به سند خود، از «انس بن مالک» روایت کرده است که در یکى از سفرها، در رکاب رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله بودیم، در مسیر خود به منزلگاهى رسیدیم و در آن بیابان به مردى برخورد کردیم که مى‏گفت: «پروردگارا! مرا از امّت محمّد قرار بده که آنان مورد رحمت تو قرار گرفته و بزهکاریشان بخشیده شده است و از ثواب تو برخوردارند» «انس» گوید: براى آنکه بیشتر از حال او خبردار شوم، نزدیکتر رفتم، مردى را که درازاى اندام او از سیصد ذراع «1» بیشتر بود. به مجردى که مرا دید، گفت: تو کیستى؟ در پاسخ گفتم: من «انس بن مالک»، خدمتکار رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله هستم  .

پرسید: رسولخدا کجاست؟ در پاسخ گفتم: او در آنجاست و گفتار تو را مى‏شنود  .

وى گفت: سلام مرا به او ابلاغ کن و بگو برادرت «الیاس» ابلاغ سلام مى‏نماید  .

پس از این از حضورش مرخص شدم و خدمت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب گردیده و جریان را به عرض رسانیده و از سوى «الیاس» ابلاغ سلام نمودم؛ در این حال، خود «الیاس» وارد شد، سلام کرده و با رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله معانقه نمود آنگاه هر دو

بزرگوار در کنار یکدیگر قرار گرفته و به گفتگو پرداختند. «الیاس» گفت: یا رسول الله، من تمام سال را با روزه به سر مى‏برم و سالى یکبار، افطار مى‏کنم و امروز مصادف با روز افطار من است، دوست دارم امروز را با حضور شما، افطار نمایم در این حال، مائده‏اى از آسمان که مرکّب از نان، ماهى و کرفس بود، نازل شد، به خوردن غذا پرداختند و به من هم، از آن مائده، عنایتى فرمودند. پس از صرف غذا، نماز عصر را با اقتداى به رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله به جاى آوردیم، «الیاس» با رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله وداع کرد و مرخص شد و چنان دیدم که بر ابرى سوار بود و بسوى آسمان راهى گردید  .

(1) [سنن دارمى 1/ 115] به سند خود، از «جابر» روایت کرده است که در یکى از روزها، «عمر بن خطّاب» با نسخه‏اى از تورات که در دست داشت، به حضور مبارک رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شرفیاب شد و به عرض رسانید: یا رسول الله! کتاب حاضر، نسخه‏اى از تورات است و حرف دیگرى نزد. پس از آن، به خواندن آن پرداخت و در آن حال، چهره رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله تغییر کرد. «ابو بکر» که حضور داشت، گفت: مادرت به عزایت بنشیند! مگر متوجه نیستى از خواندن تو، چهره رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله تغییر کرده است. «عمر خطّاب» گفت: «پناه مى‏برم به خدا از غضب او و از خشمناک شدن فرستاده او و اضافه کرد، ما به خدا که پروردگار ماست خرسندیم و به اسلام که دین ماست خوشحالیم و به محمد صلّى اللّه علیه و آله که پیغمبر ماست شادمانیم. پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله در پاسخ او فرمود: به خدایى که جان محمد در کف باکفایت اوست، هر گاه حضرت موسى علیه السّلام آشکار گردد و شما از وى پیروى کنید و دست از آئین من بکشید، بدون شک از راه راست گمراه شده‏اید. و اینرا هم بدانید هر گاه موسى علیه السّلام زنده بود و روزگار مرا دریافت مى‏کرد، چاره‏اى نداشت جز آنکه باید به من ایمان مى‏آورد

پیروان رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در روز قیامت افزونتر از پیروان پیغمبران دیگر مى‏باشند

(2) [صحیح مسلم‏] در کتاب «ایمان» در باب سخن رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله که من براى ورود مردم به بهشت، شفاعت مى‏کنم، به سند خود، از «انس بن مالک» روایت کرده است که پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله مى‏فرمود: در روز رستاخیز، پیروان من از پیغمبران دیگر، افزونتر است و من نخستین پیغمبرى هستم که حلقه در بهشت را به صدا در مى‏آورم  .

(3) [همان کتاب‏] در باب مزبور، به سند خود، از «انس بن مالک» روایت کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله مى‏فرمود: من نخستین پیغمبرى هستم که براى ورود مردم به بهشت، از آنان شفاعت مى‏کنم و پیروان من در آن روز، از پیروان پیغمبران دیگر، افزونتر است  .

(4) [همان کتاب‏] در ذیل باب پیش، به سند خود، از «انس» روایت کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: من نخستین پیغمبرى هستم که شفاعت بهشتیان را عهده‏دار مى‏شوم و گفته صدق هیچیک از پیغمبران را به اندازه گفتار صدق من‏

پذیرا نمى‏شوند. و بسا هست گفته یکى از پیغمبران درباره یک فرد از پیروانش را مى‏پذیرند و بس‏

در مورد اینکه پیش آمدهائى که اتفاق مى‏افتاد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله از پشت سر مبارک مى‏دید و در تاریکى هم هر چه پیش مى‏آمد مشاهده مى‏کرد

(2) [صحیح بخارى‏] در کتاب «صلوة» در باب اندرزى که امام در ضمن اتمام نماز براى مردم ایراد مى‏کند، به سند خود، از «ابو هریره» روایت کرده است، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله خطاب به مردم فرمود: آیا مشاهده مى‏کنید که اینجا قبله من است؟

سوگند به خدا! خشوع و رکوع شما از نظر من پوشیده نمى‏باشد و من شما را از پشت سر مشاهده مى‏کنم  .

(3) [همان کتاب‏] در باب مذکور، به سند خود، از «انس بن مالک» روایت کرده است، پس از آنکه نماز را همراه رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله بجاى آوردیم، پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله بر فراز منبر قرار گرفت و حقایقى درباره نماز و رکوع در نماز، بیان فرمود و اضافه کرد: من شما را از پشت سرم مى‏بینم، همانگونه که از روبرو مشاهده‏تان مى‏کنم  .

(1) [همان کتاب‏] در باب آراستن صفهاى نماز، به سند خود، از «انس» روایت کرده است، آنگاه که هنگام اقامه نماز فرا مى‏رسید، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله به ما توجه کرده، مى‏فرمود: صفهاى نماز را بخوبى آراسته کنید، زیرا من از پشت سرم شما را مى‏بینم  .

(2) [صحیح مسلم‏] در کتاب «صلوة» در باب دستور به نیکو انجام دادن نماز، به سند خود، از «ابو هریره» روایت کرده است، در یکى از روزها که همراه با پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله نماز را بپاى داشتیم، خطاب به یکى از حاضران فرمود: نماز را به خوبى بجاى نمى‏آورى، آیا نمازگزار به خود توجه نمى‏کند که چگونه نماز را بجاى مى‏آورد؟ آرى او براى خود نماز مى‏گزارد. و اضافه فرمود: بخدا سوگند! من، شما را از پشت سرم آنچنان مى‏بینم که در برابرم شما را مشاهده مى‏نمایم  .

(3) [همان کتاب‏] در باب نهى از سبقت گرفتن بر امام جماعت، به سند خود، از «انس» روایت کرده است. در یکى از روزها که رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله نماز را به جماعت برگزار کرد پس از اتمام نماز به ما توجه کرده و خطاب به حاضران فرمود: اى مردم! من امام شما هستم، بنابر این در رکوع و سجود و قیام و سلام بر من پیشى نگیرید؛ چه آنکه من شما را از پشت سر و از برابرم مشاهده مى‏کنم .

پس از این فرمود: سوگند به خدائى که جان من در دست اوست، هر گاه شما هم ببینید آنچه را که من دیده‏ام کمتر مى‏خندید و بیشتر مى‏گریید. پرسیدند: مگر چه دیده‏اید؟ فرمود: بهشت و دوزخ را مشاهده کردم.

تاریخ بغداد 4/ 272] به سند خود، از «عایشه» نقل کرده است گفت:

رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در تاریکى آنچنان مى‏دید که در روشنائى مشاهده مى‏نمود

اینکه شیطان به صورت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله مجسّم نمى‏شود

صحیح بخارى‏] در کتاب «علم» در باب بزهکارى کسى که رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله را تکذیب نماید، به سند خود، از «ابو هریره» از پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله نقل کرده است که فرمود: فرزندان خود را به نام من بنامید و کنیه «1» آنها را به کنیه من بخوانید و کسى که مرا در خواب ببیند، شخص مرا دیده است؛ زیرا شیطان به صورت من مجسّم نمیشود و کسى که آگاهانه مرا تکذیب کند، به آتش دوزخ گرفتار خواهد شد.

همان کتاب‏] در کتاب «تعبیر» در باب کسى که پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله را در خواب ببیند، به سند خود، از «انس» روایت کرده است که پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود:

کسى که مرا در خواب ببیند، قطعا مرا دیده است؛ براى اینکه شیطان به صورت من مجسّم نمى‏شود. و خواب مؤمن، چهل و شش جزء از اجزاى پیغمبرى است.

(1) [صحیح مسلم‏] در کتاب «رؤیا» به مناسبت فرمایش رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله «کسى که مرا در خواب ببیند مرا دیده است»، به سند خود، از «ابو هریره» نقل کرده است که از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم مى‏فرمود: کسى که مرا در خواب ببیند، طولى نمى‏کشد که مرا در بیدارى مى‏بیند و در روایتى دیگر، چنان است که مرا در بیدارى دیده است؛ براى اینکه شیطان به صورت من مجسّم نمى‏شود

ادامه مطلب ....

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در پنج شنبه 89/10/16 ساعت 10:17 صبح موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت