على علیه السّلام همراه و همراز با قرآن است و قرآن هم همراز و همراه با حضرت على علیه السّلام است‏

 (2) [مستدرک حاکم 3/ 124] به سند خود، از «ابو سعید تیمى» از «ابو ثابت»، آزاد شده «ابوذر»، روایت کرده است که گفت: در روز جمل، زمانیکه چشمم به «عایشه» افتاد که ایستاده است، پاره‏اى از خیالات که در دل دیگران خلجان مى‏کند، در دل من پدید آمد و به همین حال بودم تا هنگامى که نماز ظهر فرا رسید و خداى تعالى پرده پندار را از برابر دیدگانم برطرف ساخت و سرانجام به پشتیبانى از حضرت على علیه السّلام با دشمنان او نبرد کردم. پس از پایان جنگ به مدینه بازگشتم. و به خانه «امّ سلمه» رفتم و به او گفتم: به خدا سوگند! به منظور درخواست خوراکى و آشامیدنى به خانه تو نیامده‏ام. من آزاده شده «ابوذر» هستم  .

 «ام سلمه» به من خوش آمد گفت و من حکایت حال خود را در روز جمل بازگو کردم. «ام سلمه» گفت: آنگاه کجا بودى که دلها بسوى پروازگاه خود بودند؟ در پاسخ گفتم: تا آنجا پرواز کردم که خداى تعالى پرده پندار را از چشم دل من‏

برطرف کرد و در هنگام زوال شمس، در حقیقت به روى من گشوده و در راه حقیقت، از جان گذشته و عاشقانه با دشمنان نبرد کردم. «ام سلمه» از شنیدن سخنان من، شادمان گشت و به من آفرین گفت و اظهار داشت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله که فرمود: على همراز و همراه با قرآن است و قرآن هم، همراه و همراز با على علیه السّلام است. هیچگاه على علیه السّلام از قرآن و قرآن از على علیه السّلام مفارقت نمى‏کنند تا اینکه کنار حوض کوثر بر من وارد شوند  .

 «حاکم» اظهار داشته است که حدیث مزبور از احادیث صحیح است و راوى حدیث «ابو سعید تیمى» که همان «عقیصا» است، مردى مورد وثوق و اطمینان بوده است. «1» مؤلف گوید: حدیث مزبور را «مناوى» هم در متن [فیض القدیر 4/ 356] و «متّقى» در [کنز العمال 6/ 153] نقل کرده‏اند و هر دو تن بطور اختصار به ذکر آن پرداخته‏اند و گفته‏اند که از «طبرانى» در کتاب «الاوسط» روایت شده است  .

 (1) [هیثمى در مجمع 9/ 134] از «امّ سلمه» روایت کرده است که گفت: از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیدم که فرمود: على با قرآن است و قرآن با على است. این دو از یکدیگر جدا نمى‏شوند، مگر اینکه در روز قیامت در کنار حوض کوثر مرا دریابند  .

 «هیثمى» گفته است: این حدیث را «طبرانى» در «الصغیر» و «الاوسط» روایت نموده است .

مؤلف گوید: «ابن حجر» هم در [صواعق ص 74] و «شبلنجى» هم در [نور الابصار ص 72] به ذکر این حدیث پرداخته‏اند و هر دو تن ابراز داشته‏اند: این حدیث را «طبرانى» در «الاوسط» آورده است.

 (1) [الصواعق المحرقة ص 75] در روایتى آمده است: هنگامى که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله آخرین روزهاى زندگى خویش را سپرى مى‏کرد، خطاب به مردم فرمود:

اى مردم! نزدیک است که به زودى زود دار فانى را وداع گویم. اینک سخنى با شما دارم که جاى هر گونه پوزش را از بین مى‏برد: آگاه باشید! من کتاب پروردگار- عزّ و جلّ- و عترتم را که اهل بیت منند، در میان شما باقى مى‏گذارم. آنگاه دست على علیه السّلام را بالا گرفت و فرمود: این بزرگوار که على علیه السّلام است، همراه و همراز با قرآن است و قرآن هم، همراز و همراه با اوست. و جدائى میان این دو نیست تا اینکه در کنار حوض کوثر مرا دریابند. آن روز که فرا مى‏رسد از شما مى‏پرسم که با آنان چه کردید و چگونه مراعات حال ایشان را نمودید؟!

منبع:

 فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت‏ -  آیة اللّه فى العالمین حاج سید مرتضى‏ فیروزآبادى یزدى

*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 89/10/26 ساعت 1:41 عصر موضوع فضایل امیرالمونین علی بن ابیطالب(ع) | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت