بخشى از فضائل متفرقه اهل بیت علیهم السّلام‏

 (2) [صواعق محرقه ابن حجر ص 13] از «امام احمد حنبل»، «محاملى»، «مخلص»، «ذهبى» و دیگران از «عایشه» نقل کرده‏اند که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: در یکى از اوقات «جبرئیل» بر من نازل شد و گفت: مشرق و مغرب عالم را گشتم، مردى را برتر و والاتر از محمّد صلّى اللّه علیه و آله نیافتم؛ و خاور و باختر زمین را گشتم، پسران پدرى را عالى مقام‏تر از بنى هاشم نیافتم  .

مؤلف گوید: «مناوى» این حدیث را در [متن فیض القدیر 4/ 499] آورده است و اظهار مى‏دارد که این حدیث را «حاکم» در «الکنى و الالقاب» و «ابن عساکر» از «عایشه» روایت کرده‏اند  .

 (1) [کنز العمال 6/ 218] ما اهل بیت از موقعیت ویژه‏اى برخورداریم که هیچ کسى را نمى‏توان با ما مقایسه کرد  .

 «متّقى» گفته است که این حدیث را «دیلمى» از «انس» روایت کرده است و «مناوى» هم در [کنوز الحقایق ص 153] و «محبّ طبرى» در [ذخائر ص 17] نقل کرده و مى‏گوید: «ملا» هم در «سیره» به نقل آن پرداخته است و در [الریاض النضرة 2/ 208] نقل کرده است که مردى به «ابن عمر»، گفت: یا ابا عبد الرحمن! درباره على چه مى‏گویى؟ در پاسخ گفت: على علیه السّلام از اهل بیت است و کسى همتاى اهل بیت نیست  !

 (2) [حلیة الاولیاء ابو نعیم 7/ 201] به سند خود، از «بخترى» نقل کرده است که حضرت على علیه السّلام خطابه‏اى ایراد کرد- حدیث را ادامه داده است تا آنجا که گفت:- مردى از جاى خود برخاست و گفت: و تو یا امیر المؤمنین؟ در پاسخ فرمود: ما اهل بیتى هستیم که کسى را نمى‏توان با ما قیاس کرد  .

 (1) [ذخائر العقبى محب طبرى ص 20] از «حمید بن عبد الله بن یزید» روایت کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: از خدا سپاسگزارم که حکمت اشیاء و پى‏بردن به حقایق آنها را در وجود ما اهل بیت نهاده است  .

 «محب طبرى» گوید: این حدیث را «امام احمد» در «مناقب» نقل کرده است  .

مؤلف گوید: «ابن حجر» هم در [صواعق ص 90] به نقل از «امام احمد» آورده است  .

 (2) [الاصابة 1/ قسم 1/ 144] گوید: «ابو الشیخ» در «تفسیر» اش از طریق «قیس بن براء» از «عبد الله بن بدر» از پدرش روایت کرده است که رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود: کسى که مى‏خواهد به خوبى بمیرد و از آنچه در اختیار دارد به خوبى بهره‏مند گردد، مرا بهترین خلیفه اهل بیتم بداند و به خوبى از آنان نگهدارى و جانبدارى کند  .

مؤلف گوید: «ابن حجر هیثمى» در [صواعق ص 111] این حدیث را نقل کرده و در آخر آن حدیث، چنین آورده است: کسى که مرا در اهل بیتم خلیفه نداند و آنها را جانشین من به حساب نیاورد، از عمرش بهره‏اى نمى‏برد و در روز قیامت در حالى بر من وارد مى‏شود که صورتش سیاه گردیده! «متّقى» این حدیث را در [کنز العمال 6/ 216]- با اضافات پیشین- نقل کرده است  .

 (3) [هیثمى در مجمع 9/ 163] از «ابن عمر» نقل کرده است که آخرین سخن پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله در حال احتضار این بود که مرا در اهل بیتم خلیفه بدانید و آنها را جانشین من بشمار آورید  .

 «طبرانى» این حدیث را در «الاوسط» نقل کرده است  .

مؤلف گوید: «ابن حجر» نیز در [صواعق ص 90 و 136] نقل کرده است  .

 [ذخائر العقبى محب طبرى ص 18] از «عبد العزیز» نقل کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: توصیه مى‏کنم تا هر چه بهتر و بیشتر با اهل بیت من مدارا نمائید که هرگاه بر خلاف اراده من با آنها رفتار کردید، فرداى قیامت با شما مخاصمه خواهم کرد و اطمینان داشته باشید با کسى که با او دشمن باشم، با او دادخواهى و مرافعه خواهم کرد و با هر کسى مخاصمه کنم، جایگاه او دوزخ خواهد بود! «محب طبرى» گوید: این حدیث را «ابو سعد» و «ملا» در «سیره»، بیان کرده‏اند  .

مؤلف گوید: حدیث مزبور را «ابن حجر» هم در [صواعق ص 90] متعرض است و «شبلنجى» در [نور الابصار ص 103] ذکر کرده است‏

 (1) [هیثمى در مجمع 9/ 168] از «ابو سعید خدرى» روایت کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: خداى را سه گونه حرمت است و کسى که آن سه حرمت را رعایت نماید، خداى تعالى امر دین و دنیاى او را محفوظ مى‏کند. و کسى که حق آن سه حرمت را رعایت ننماید، خداى تعالى هیچگونه امر مربوط به او را حفاظت نمى‏کند و آنها عبارتند از: 1- حرمت اسلام 2- حرمت من 3- حرمت رحم من  .

 «هیثمى» گفته که این حدیث را «طبرانى» در «الکبیر» و «الاوسط» متعرض شده است  .

مؤلف گوید: «ابن حجر» این حدیث را در [صواعق ص 90] ذکر کرده و مى‏گوید: «طبرانى» و «ابو الشیخ» این حدیث را متعرضند  .

(1) و «محب طبرى» در [ذخائر ص 19] و طریق دیگرى که منتهى به غیر از حضرت على علیه السّلام مى‏شود، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: کسى که کارهاى شایسته و خیر براى اهل بیت من انجام بدهد و اهل بیت من نتواند جبران کار خیر آن شخص را در دنیا بنماید، من در روز قیامت جبران کار او را خواهم کرد. این حدیث را «ابو سعد» روایت کرده است و «ملّا» به تبع از او طریق اوّل را مورد نظر قرار داده است  .

 (2) [همان کتاب 8/ 151 و 6/ 217] از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله نقل کرده است  :

چهار تیره مردم‏اند که من در روز قیامت، آنان را شفاعت مى‏کنم: 1- کسى که ذرّیّه و بازماندگانم را گرامى بدارد؛ 2- کسى که نیازمندیهاى ایشان را بر آورده سازد؛ 3- کسى که بکوشد تا رفع گرفتارى و ناراحتى از ایشان بنماید؛ 4- کسى که ایشان را به دل و زبان دوست بدارد  .

 

 «متّقى» گوید: «دیلمى» هم این حدیث را نقل کرده است  .

مؤلف گوید: «محب طبرى» هم در [ذخائر ص 18] این حدیث را نقل کرده است  .

 (1) [کنز العمال 7/ 214 و مناوى در متن فیض القدیر 4/ 176] اظهار داشته‏اند: شفیعان روز قیامت به پنج دسته تقسیم شده‏اند: 1- قرآن 2- خویشاوندى 3- امانت 4- پیغمبر 5- اهل بیت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله. هر دو تن گفته‏اند که این حدیث را «دیلمى» در کتاب «الفردوس» نقل کرده است .

 (2) [ذخائر العقبى محب طبرى ص 18] از حضرت على علیه السّلام روایت کرده است که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: روز جزا اهل بیت من و هر کس از امت من که آنان را دوست داشته است، مانند این دو انگشت در کنار حوض کوثر قرار مى‏گیرند.

 «محب طبرى» گوید: «ملّا» این حدیث را در «سیره» آورده است.

 (3) مؤلف گوید: حدیث مورد بحث را «متّقى» در [کنز العمال 6/ 217] با اندک اختلافى، چنین نقل کرده است: نخستین کسانى که کنار حوض کوثر بر من وارد مى‏شوند، اهل بیت من و کسانى از امتم مى‏باشند که مرا دوست مى‏داشتند.

 «دیلمى» این حدیث را از حضرت على علیه السّلام روایت کرده است.

 (4) [متن فیض القدیر 3/ 90] رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: نخستین کسانى از امتم را که در روز قیامت شفاعت مى‏کنم، اهل بیت من هستند و پس از ایشان، نزدیکترین مردم قریش را شفاعت مى‏نمایم، پس از ایشان از انصار، بعد از ایشان مردمانى از اهل یمن که به من ایمان آورده و از من پیروى کرده‏اند و پس از ایشان از عربهاى دیگر و بعد از ایشان عجم‏ها را شفاعت مى‏کنم و از میان این همه مردمى که به شفاعت من مى‏رسند، گروه اوّل که اهل بیتم باشند از همه با فضیلت‏ترند.

 «مناوى» گوید: «طبرانى» این حدیث را از «ابن عمر» روایت کرده است.

و در شرح «فیض القدیر» گوید: حدیث مزبور را «دار قطنى» در «الافراد» روایت نموده است- تا آنجا که ادامه داده است که مى‏گوید- حدیث مزبور را «ابو طاهر

مخلص» در حدیث ششم کتابش متذکر شده است.

مؤلف گوید: «ابن حجر» هم در [صواعق ص 111] این حدیث را نقل کرده و گفته که «طبرانى» هم به نقل آن پرداخته است. «مناوى» در صفحه 95 مى‏نویسد:

این حدیث را «مخلص»، «طبرانى» و «دار قطنى» آورده‏اند و «محب طبرى» در [ذخائر ص 20] یاد کرده است و مى‏گوید که «دیلمى» مؤلف کتاب «الفردوس» هم به نقل آن پرداخته است.

منبع:

فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت، ج‏2،



*** مارابانظرات خوددرنشرمعارف اهلبیت(ع)یاری دهید***  

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در چهارشنبه 89/10/22 ساعت 9:22 عصر موضوع فضایل امیرالمونین علی بن ابیطالب(ع) | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت